دروغگویی در دوره نامزدی

دروغگویی در دوره نامزدی می تواند همه چیز را خراب کند؟ یا قابیل بخشش است؟

اگر ازدواج را نوعی قرار داد رسمی بین زن و شوهر بدانیم، می توان گفت نامزدی وعده ی ازدواج بین دختر و پسر است.

در واقع در دوره ی نامزدی افراد به قصد ازدواج با هم سعی در شناخت بیشتر یکدیگر دارند.

بنابراین اگرچه در این دوره تصمیم به ازدواج گرفته شده اما دو طرف  و خانواده ها جهت شناخت بیشتر و نظر نهایی با هم در ارتباط هستند.

عده ای نیز نامزدی را با دوره عقد اشتباه می گیرند.

دروغگویی در دوره نامزدی
اگرچه بعضی خانواده ها به دلیل رعایت اصول مذهبی در دوره نامزدی اقدام به خواندن خطبه محرمیت می کنند اما این بدان معنا نیست که دو نفر زن و شوهر بوده و اکنون باید علارغم همه مشکلات به این رابطه ادامه دهند.

همچنین دوره نامزدی معمولا خانواده ی دختر و پسر از موضوع آگاه هستند و گاه با جشن یا حلقه ی نامزدی این مرحله را علنی می کنند.

دوره نامزدی بخصوص برای افرادی که از قبل باهم آشنا نبوده و خواستگاری رسمی شروع کننده ارتباط شان بوده فرصت خوبی برای شناخت بهتر است.

گاهی اوقات بخصوص در ازدواج های فامیلی ممکن است افراد از این دوره رد شوند و بدون شناخت بیشتر مراسم عقد و ازدواج را شروع کنند.

در حالی که در دوره نامزدی دو نفر به شناخت دقیق تر و خصوصی تر خصوصیات طرف مقابل خود به عنوان یک همسر و نه ( دختر خاله، پسر عمو و …) دست می یابند.

البته این شناخت مستلزم صداقت و تلاش آگاهانه دو نفر می باشد.

دروغگویی در دوره نامزدی چه تاثیری بر رابطه دارد؟
در دوره نامزدی که معمولا آغاز شناخت و آشنایی واقعی بین دو نفر و خانواده هاست، صداقت اصلی ترین قاعده ی بازی است.

دروغ گفتن با هر هدفی باشد حتی برای خوشحال کردن نامزدمان و یا حفظ رابطه و از دست ندادن او، باعث از دست رفتن اعتماد در رابطه می شود.

در دوره نامزدی برعکس دوران عقد و ازدواج، با برملا شدن دروغ فرد احتمال جدایی بسیار بالاست.

دروغ گویی در دوره نامزدی بخصوص در رابطه با فردی که سخت گیری یا حساسیت بیش از حدی داشته، ممکن است بیشتر دیده شود.

همچنین، فرد دروغگو که از حقیقت ماجرا آگاه است نسبت به نامزد خود احساس فاصله و عذاب وجدان داشته باشد.

البته حیطه یا موضوعی که فرد به نامزد خود دروغ گفته، تاثیر زیادی در واکنش و میزان ناراحتی او دارد.

آن چه که در دروغ گویی بیشتر از همه می تواند فرد را تحت تاثیر قرار دهد، درهم شکستن باورهای قبلی او در خصوص نامزد خویش است.

به عنوان مثال زنی که همسر خویش را بسیار چشم و دل پاک تصور می کند با دیدن رفتار مخالف این باور بیشتر آسیب می بیند.

در مقابل فردی که تا حدودی از ضعف اخلاقی همسر خویش آگاه است و باور مثبتی نسبت به همسر خود ندارد به نسبت کم تر آسیب می بیند.

اما با دروغ گویی در دوره نامزدی چگونه باید برخورد نمود؟

جدایی یا راه حل؟ واکنش مناسب در چنین شرایط چیست؟

تست پیش از ازدواج
تست روانشناسی پیش از ازدواج
41 دیدگاه/می 13, 2019
ادامه مطلب
علت دروغ گویی در دوره نامزدی چیست؟
درست است که دروغ گویی در دوره نامزدی باعث ایجاد تصویری نا امید کننده از آینده و ازدواج با نامزدمان می شود.

اما مسلما فهمیدن علت دروغ گویی در اتخاذ تصمیم درست کمک کننده است.

دروغ گویی در دوره نامزدی می تواند به دلایل زیر صورت گیرد:

دروغ گویی پرتکرار و دائمی که می تواند از ویژگی های شخصیتی فرد از جمله اختلال شخصیت خودشیفته و بخصوص ضد اجتماعی باشد.
همچنین در این شرایط برخلاف موارد دیگر فرد دروغگو نسبت به رفتار خود عذاب وجدان یا احساس پشیمانی ندارد.
 دروغگویی به دلیل مصرف مواد و الکل.
دروغگویی به دلیل مشکلاتی که فرد قصد پنهان کردن آن و نشان دادن چهره ای مطلوب از خود دارد.
این مشکلات می تواند در حیطه ی اقتصادی، اجتماعی و گذشته فرد باشد.
از جمله داشتن یک رابطه ی پنهانی ناتمام و مسائلی از این قبیل نیز می تواند علت دروغ گویی در دوره نامزدی باشد.
دروغ گویی به دلیل سخت گیری و حساسیت زیاد از حد نامزد که برای فرار از سرزنش یا انتقاد او صورت می گیرد.
دروغ گویی به دلیل ضعف مهارت های ارتباطی و ناتوانی از بیان احساسات و اعتقاد واقعی.
دروغگویی به دلیل اعتماد به نفس ضعیف و عدم تحمل شکست یا اقرار به اشتباه و به عنوان روشی برای پوشاندن نقاط ضعف خود.
دروغگویی به عنوان یک عادت شخصیتی و کم اهمیت جلوه دادن آن.
دروغگویی که فرد با انتساب دادن دروغ خود به مصلحت یا شوخی از پذیرش آن سرباز می زند.
دروغگویی به دلیل آزمایش و امتحان نامزد و سنجش عکس العمل او.

آموزش توالت رفتن به کودکان

آموزش توالت رفتن به کودکان – زمان مطالعه 4 دقیقه – آموزش توالت رفتن یک مرحله مهم برای کودکان و همینطور والدین است.

راز گذر از از این مرحله چیست؟ وقت گذاشتن و صبوری به خرج دادن.

موفقیت در آموزش توالت رفتن منوط به آمادگی جسمی و هیجانی می باشد و وابسته به سن خاصی نیست.

 




آموزش توالت رفتن یک مرحله مهم برای کودکان و همینطور والدین است. راز گذر از از این مرحله چیست؟ وقت گذاشتن و صبوری به خرج دادن.

موفقیت در آموزش توالت رفتن منوط به آمادگی جسمی و هیجانی می باشد و وابسته به سن خاصی نیست.

بسیاری از کودکان از سن 2سالگی علاقه مند به آموزش توالت رفتن می باشند در حالی که برخی دیگر تا سن دو و نیم سالگی یا حتی بیشتر آمادگی ندارند درحالی که عجله ای هم در آن نیست. اگر شما خیلی زود آموزش توالت رفتن را شروع کنید ممکن است آموزش و درک توالت رفتن بسیار زمان بر باشد.

آیا کودک شما آمادگی توالت رفتن  دارد؟
از خود سؤالات  زیر را بپرسید:

آیا کودک شما به توالت یا صندلی توالت یا پوشیدن لباس زیر علاقه دارد؟
آیا کودک شما جهات اساسی را درک کرده و دنبال می کند؟
آیا کودک شما نیاز به دستشویی رفتن را از طریق عبارات، بیانات یا حرکات چهره ای به شما می گوید؟
آیا کودک شما قادر است دوساعت یا بیشتر در روز خودش را خیس نکند؟
آیا کودک شما درمورد پوشک خشک یا خیس شکایت می کند؟
آیا کودک شما می تواند به تنهایی شلوارش را پایین بکشد و دوباره بالا بکشد؟
آیا کودک شما می تواند روی صندلی بنشیند و سپس از روی آن بلند شود؟
اگر پاسخ شما بیشتر بله است، کودک شما ممکن است آماده آموزش توالت رفتن باشد.

آموزش توالت رفتن به کودکان
آموزش توالت رفتن به کودکان

آموزش توالت رفتن
اگر به بیشتر سوالات پاسخ نه می دهید ممکن است نیاز باشد صبر کنید به ویژه اگر کودک شما با یک تغییر بزرگ به تازگی مواجه شده یا به زودی مواجه خواهد شد مانند اسباب کشی و یا به دنیا امدن خواهر و برادر جدید. خردسالی که امروز با آموزش توالت رفتن مخالفت می کند ممکن است در عرض چند ماه دیگر پذیرای این کار باشد.

وقتی که شما تصمیم می گیرید که زمان شروع آموزش توالت رفتن است زمینه را برای دست یابی به آن فراهم کنید. با حفظ نگرش مثبت در خود و دیگر مراقبان کودک، شروع کنید. سپس این مراحل را انجام دهید.

برای مطالعه بیشتر:

۱۲ توصیه جهت آموزش دستشویی رفتن به کودکان

وسایل لازم را در همه جا قرار دهید
صندلی توالت را در حمام و توالت یا در ابتدا جایی قرار دهید که کودک شما بیشتر وقت خود را آنجا می گذاراند و صندلی را  نیز تزیین کنید و او را به نشستن برروی صندلی  با یا بدون پوشک ترغیب کنید. اطمینان یابید که کودک شما می تواند روی پاهای خود بر روی زمین یا صندلی توالت فرنگی بایستد.

کمک کنید کودک شما بداند چگونه در مورد توالت صحبت کند با استفاده از اصطلاحاتی صحیح و ساده.

شما می توانید محتواهای پوشک کثیف را در صندلی توالت بگذارید بماند تا مفهوم یا مقاصد کاربرد آن را به کودک نشان دهید یا اجازه دهید تا کودک اعضای خانواده را هنگام استفاده از صندلی توالت ببیند.

آموزش توالت رفتن به کودکان فان

برای توالت رفتن زمان بندی داشته باشید
اگر کودک شما مایل است اجازه دهید بدون پوشک چندین بار طی روز دقایقی را روی صندلی توالت بنشیند.

توالت رفتن پسر
در پسران، اغلب بهتر است که نشسته ادرار کنند و سپس پس از اتمام آموزش دفع می توانید ادرار کردن ایستاده را نیز یاد دهید.

کتاب آموزش توالت رفتن را بخوانید یا به کودک خود یک اسباب بازی برای سرگرم شدن هنگام نشستن بر روی صندلی توالت بدهید. وقتی او در حمام است در کنارش بنشینید.

حتی اگر کودک شما فقط آنجا نشسته است، او را به تلاش کردن تشویق کنید و به او یادآوری کنید که بعداً اجازه تلاش دوباره برای دستشویی را دارد.

برای حفظ ثبات سعی کنید صندلی توالت یا توالت فرنگی را هنگام بیرون رفتن از منزل با خودتان ببرید.

برای مطالعه بیشتر:

آموزش ارزش های مهم به کودک پنج ساله

سریع برو اونجا!
وقتی که شما متوجه علائمی حاکی از نیاز به توالت رفتن مانند وول خوردن، چمپاته زدن در یک جا یا گرفتن ناحیه تناسلی شدید، سریع واکنش نشان دهید.

کودک خود را با این علائم آشنا کنید، هنگام دستشویی کردن او توقف کنید و او را به دستشویی هدایت کنید.

کودک را تشویق کنید تا موقعی که دستشویی دارد به شما بگوید.

توالت رفتن دختر
دختران را آموزش دهید تا از جلو به عقب خود را خشک کنند برای پیشگیری از حرکت میکروب ها از مقعد به واژن یا مثانه.

هنگام کشیدن فلش تانک بگذارید کودک آن را به عنوان یک وظیفه اجتماعی انجام دهد و مطمئن شوید که کودک پس از آن دست هایش را می شوید.

تربیت نوجوان موفق

تربیت نوجوان موفق و کمک به یک نوجوان برای اینکه مراقب، مستقل و مسئول باشد کار ساده ای نیست. مطالعه 6دقیقه.

در این مقاله مهارتهای لازم برای کمک به رشد نوجوان شما آمده اند.

نوجوانی دوره تغییر گیج کننده ای برای والدین و فرزندان می باشد.

اما در حالیکه این سال ها ممکن است سخت باشند، کارهای زیادی است که می توانید برای پرورش نوجوان خود و تشویق رفتارهای مسئولانه انجام دهید.

مهارت های تربیت نوجوان موفق
این مهارتهای تربیت نوجوان موفق را برای روبرو شدن با چالش های بزرگ کردن یک نوجوان به کار بگیرید.

عشق خود را نشان دهید.
توجه مثبت یک الزام برای نوجوان است. با نوجوان خود وقت بگذارید تا نشان دهید که مراقب هستید.

زمانی که صحبت می کند به اوگوش دهید، و به احساساتش احترام بگذارید. تصور نکنید که نوجوان می داند که چقدر او را دوست دارید.

اگر نوجوان دوست ندارد که نزدیک باشد، کمی سعی کنید. خوردن وعده های غذایی منظم با یکدیگر روش خوبی برای ارتباط می تواند باشد.

تربیت نوجوان موفق

هنوز هم دعوت از او برای اینکه با هم غذا را آماده کنید خوب است.
روزهایی که برای ارتباط و نزدیکی با نوجوان وقت ندارید، حواستان باشد فعالیت های فردی را نیز نزدیک به هم انجام دهید. نزدیک بودن به هم باعث می شود که یک مکالمه خود به خود آغاز شود.

به یاد داشته باشید دوست داشتن بی قید و شرط به معنی تایید بدون قید و شرط نیست.

شما می توانید در حالیکه دارید نوجوان را تربیت می کنید به او نشان دهید که به خاطر رفتارش عشق به او را رها نخواهید کرد.

اگر میخ واهید به چیزی اشاره کنید که نوجوان می توانست بهتر انجام دهد، نقد خود را به رفتار معطوف کنید تا استفاده از عبارتی نسبت به خود نوجوان.

انتظارات معقول تعیین کنید.
نوجوانان تمایل دارند بالاتر یا پایین تر از انتظارات والدین زندگی کنند. بنابراین همواره انتظارات خود را در سطح بالا نگه دارید.

به جای تمرکز روی موفقیت ها، مانند گرفتن نمرات بالا، از  اون انتظار داشته باشد که مهربان، با ملاحظه، قابل احترام، صادق و بخشنده باشد.

با موفقیت های روزافزون نوجوان، به یاد داشته باشید که از این موفقیت ها اعتماد به نفس به دست می آورد، که آنها را برای چالش های بعدی آماده می سازد.

هر چقدر نوجوان درگیر تکالیف سخت تر می شود، به جای انکه خط مشی خود را مشخص کنید، به او کمک کنید تا مشخص کند چه کاری را می تواند مدیریت کند.

اگر نوجوان شما کوتاه آمد، حامیانه واکنش نشان داده و او را تشویق کنید تا بهتر شود و دوباره امتحان کند.

مهم است که به تلاش نوجوان خود پاداش دهید تا نتایج نهایی.

تنظیم قوانین و پیامدها در مورد تربیت نوجوانان
انضباط دهی شامل تعلیم است نه تنبیه یا کنترل نوجوان. برای تشویق نوجوان تا به خوبی رفتار کند، در مورد اینکه چه رفتاری قابل قبول و کدام غیر قابل قبول است در خانه مدرسه یا هر جای دیگری صحبت کنید.

پیامدهای منصفانه و قابل قبول برای چگونگی رفتار نوجوان تعیین کنید.

هنگام تعیین پیامدها نکات زیر را رعایت کنید:

از تعیین اولتیماتوم بپرهیزید:
نوجوان اولتیماتوم ها را مثل یک چالش می بیند.


واضح و مختصر صحبت کنید
به جای اینکه به او بگویید تا دیروقت بیرون نباشد، قوانین منظمی برای رفت و آمد وضع کنید.
قوانین خود را کوتاه و معطوف به نگه دارید. پیامدهای فوری و مرتبط با انتخاب یا عمل نوجوان وضع کنید.
تصمیمات خود را توضیح دهید. زمانی که نوجوان منظور از یک قانون را می فهمد و هدف آن مشخص است بیشتر از آن تبعیت می کند.
زمانی که بداند امنیت او وجود دارد با احتمال کمتری سرکشی می کند.

نوروفیدبک و بیوفیدبک چیست؟

یکی از روشهای بدون دارو و بدون عارضه که حدود 80 سال قدمت دارد نوروفیدبک وبیوفیدبک است.در نوروفیدبک و بیوفیدبک دقیقا برای امواج مغزی و عملکردهای فیزیولوژیک مغز با سایر اندامهای ما، به عنوان یک آینه پیشرفته عمل میکند. نوروفیدبک با استفاده از ابزارهای الکترونیک پیشرفته و کامپیوتر به ما کمک می کند تا از آنچه در مغز ما در حال رخ دادن است، آگاه شویم. در بیوفیدبک فرد با اطلاع یافتن از لحظه فعالیت فیزیولوژیک بدنش آگاه می شود. با این آگاهی کنترل هشیارانه و ارادی بر فعالیت های فیزیولوژیک ناهشیار، امکانپذیر میشود! با ارایه این تکنیک افراد بازخوردهای واضح و مستقیمی مانند صدا یا تصویر را از مغز یا بدنشان دریافت میکنند و به این ترتیب میتوانند کارکرد مغز، ضربان قلب، فشارخون، دستگاه گوارش، کلیه ها، درد و ... را کنترل نمایند.

تمامی مواردی از قبیل شادی و غم، افسردگی و اضطراب و نشاط و غیره حاصل عملکرد مغز انسان است. مغز انسان زمانی عملکردی بهینه را خواهد داشت که به بهترین و مناسب ترین شکل ممکن کار خود را انجام دهد. بسیاری از افراد فکر می کنند که ارتقا عملکرد به معنای افزایش میزان کار کشیدن و در واقع سخت کار کردن است ولی در واقعیت امر ارتقا عملکرد و عملکرد بهینه زمانی اتفاق خواهد افتاد که فرد با صرف کمترین میزان انرژی بهترین بازده و عملکرد را دریافت نماید و این فقط در صورتی اتفاق خواه افتاد که مغز بتواند از داشته ها و منابع خود بیشترین استفاده ممکن را ببرد. با استفاده از نوروفیدبک و بیوفیدبک می توان از کارکرد مغز و بدن خود، آگاه شد و کارکرد آنها را بهبود بخشید. روش نوروفیدبک و بیوفیدبک و به مغز می‌آموزند تا بتواند توانمندیهای خود و سایر اجزای بدن را افزایش دهد. در نوروفیدبک و بیوفیدبک به جای دادن غذا به مغز، به آن پخت و پز و غذا درست کردن را یاد خواهد داد.

بسیاری از افراد ی که از نوروفیدبک و بیوفیدبک استفاده می کنند دانش آموزان، دانشجویان، و ورزشکاران هستند چرا که این دسته افراد به فعالیت مغزی بسیاری نیاز دارند. دانش آموزان و دانشجویان، ورزشکاران و مدیرانی هستنند که در سطوح حرفهای مشغول به فعالیت هستند و از مشکل خاصی هم رنج نمی برند و فقط برای ارتقای عملکرد و بهره مندی کامل از توانمندیهای خود، از نوروفیدبک و بیوفیدبک استفاده می کنند.

استفاده از داروها جزو روش های رایج و خطرناک دانش آموزان، دانشجویان در شب های امتحان است و یا به طور مثال ورزشکاران زیادی هستند که در رشته های مختلف و سنگین ورزشی برای افزایش توان عملکردی مغز و افزایش تمرکز از داروها استفاده می کنند. روش نوروفیدبک بدون استفاده از موارد گفته شده و بدون عوارض جانبی عملکرد مغز را ارتقاء خواهد داد.

منبع  :ستاره ایرانیان-نوروفیدبک و بیوفیدبک چیست؟


درمان گوشه گیری

همه چیز درباره ی درمان گوشه گیری در کودکان، نوجونان و بزرگسالان آورده شده است.

برای همه ی ما پیش آمده که لحظاتی نیاز به تنهایی و خلوت کردن با خود داشته باشیم.

در مواجه با مشکلات یا زمان تصمیم گیری و فکر کردن این تمایل به خلوت گزینی و گوشه گیری شدید تر می شود.

اما گوشه گیری در بعضی افراد یک خصوصیت بارز است به نحوی که دیگران در محیط های رسمی و غیر رسمی فرد را با همین ویژگی می شناسند.

گوشه گیری
گوشه گیری به معنای تمایل دائمی فرد به خلوت گزینی و تنها بودن است که معمولا با خجالتی بودن همراه می باشد.

البته این بدان معنا نیست که فرد از وضعیت کنونی خود راضی بوده و از آن لذت می برد.

در بیشتر مواقع فرد گوشه گیر سعی در مقابله با گوشه گیری و انزوای خود داشته اما به دلیل خجالتی و کم رو بودن تلاش جدی در پیوستن به گروه های اجتماعی از خود نشان نمی دهد.

ارزیابی مثبت یا منفی از این ویژگی یعنی گوشه گیری تا حدی به زمان و فرهنگی که فرد در آن زندگی می کند بستگی دارد.

مثلا در فرهنگ آسیای شرقی که جمع گرایی و احترام در مقابل برون گرایی و استقلال ارجح می باشد، ممکن است خجالتی بودن فرد به عنوان یک ویژگی مثبت تلقی گردد.

اما در کل گوشه گیری و انزواطلبی مشکلات و پیامدهای بسیاری به همراه دارد.

درمان گوشه گیری در بزرگسالان

نشانه ها و پیامدهای گوشه گیری
گوشه گیری با یک سری نشانه ها و علایم همراه است:

خجالت،
سکوت،
احساس محرومیت،
کسالت و بی حوصلگی، زودرنجی،
نگرانی از آینده،
اجتناب از تفریح و بودن با دیگران،
غیبت از مدرسه
از نشانه های گوشه گیری است.

چه گوشه گیری را یک صفت مطلوب بدانیم و آن را در خود یا دیگران تقویت کنیم و چه آن را منفی ارزیابی کرده و رد کنیم، این ویژگی پیامدهای ناخواسته ای دارد  از جمله:

به عنوان مثال فرد گوشه گیر و منزوی از نشان دادن احساسات و استعداد های خود اجتناب می کند و بیشتر در دنیای درون خود به سر می برد.

خیالبافی بیش از حد و نشخوار فکری زیاد می تواند احتمال  افسردگی و در نتیجه افکار خودکشی در افراد منزوی را افزایش دهد.

فرد گوشه گیر که معمولا تنهایی هایش را با نوشتن، مطالعه، رویاپردازی و فضای مجازی پر می کند به راحتی نمی تواند با جنس مخالف ارتباط برقرار کند.

او ممکن است از اعتماد کردن به دیگران و بیان احساساسات خود واهمه داشته باشد.
در مدرسه، دانشگاه، محل کار و جمع دوستان شخص کم رو و گوشه گیر ناشناخته می ماند و قابلیت های ارزشمندش در پس توده ای از ابرهای تیره مخفی می شود.

این افراد معمولا از نظر دیگران نچسب و بی انرژی یا غیر اجتماعی  و ترسو تلقی می شوند.

اضطراب و بخصوص اضطراب اجتماعی نیز از دیگر پیامدهای جدی گوشه گیری است.

ناتوانی در ابراز وجود و بیان خواسته های خود، کاهش عزت نفس، ضعف مهارت های اجتماعی و همچنین تاخیر در ازدواج و تجربه ی والدگری نیز از مشکلات گوشه گیری و انزواطلبی می باشد.

دلایل گوشه گیری چیست؟
نداشتن مهارت های اجتماعی لازم برای برقراری ارتباط در کنار عدم اعتماد به نفس می تواند دلیل گوشه گیری فرد باشد.

وجود نقص های جسمانی یا ظاهری و مشکل در تکلم مثلا لکنت زبان نیز یکی دیگر از علت های کم رویی و انزواست.

در صورت نقص های واضح مثلا لکنت زبان والدین می توانند با مراجعه ی زودهنگام به گفتاردرمانگر مانع از شکل گیری تجربیات ناخوشاید  فرزند خود از جمله تمسخر همسالان کودک شوند.

در بیشتر مواقع ریشه ی گوشه گیری به خانواده کودک و تجربیات کودکی برمی گردد.