فرایند اجتماعی شدن کودک ( راهنمای روان شناختی)
فرایند اجتماعی شدن کودک یا همان جامعه پذیری مرحله ای مهم در رشد انسان به حساب می آید و اولین محیط اجتماعی که کودک با آن ارتباط برقرار می کند خانواده می باشد و برقراری ارتباط با والدین اولین نیاز اجتماعی کودک شناخته می شود.
و زمانی که کودک با پدر و مادر خود ارتباط برقرار می کند احساس امنیت و خوشحالی می کند و با ادامه این روند سطح روابط اجتماعی کودک در آغوش خانواده گسترش می یابد و بعد وارد اجتماعی دیگری مانند جامعه، اقوام و دوستان می شود.
اگر والدین نسبت به اجتماعی شدن فرزندان آگاهی و شناختی کاملی داشته باشند فرایند اجتماعی شدن برای فرزندان هموارتر خواهد شد و به این منظور در این مقاله به معرفی فرایند اجتماعی شدن کودک پرداخته ایم و در صورتی که احساس می کنید کودک شما کمتر اجتماعی می باشد و بیشتری به گوشه گیری تمایل دارد در این هنگام حتما به مشاوره کودک مراجعه کنید و از او کمک بخواهید.
فرایند اجتماعی شدن کودک، نقطه آغاز
روانشناسی کودک در ابتدا بسیار مهم می باشد و والدین باید اطلاعات کاملی در مورد آن داشته باشند و با روانشناس متخصصی در ارتباط مستمر قرار بگیرند، و بر اساس نظر پژوهشگران تاثیر پذیری کودک از همان قبل تولد آغاز می شود به گونه ای که کودک در شکم مادر سطحی از درک و فهم را دارد و از آن تاثیر می پذیرد اما بعد از تولد و خروج از رحم این سطح بسیار گسترده تر می شود زیرا کودک با محیط خارج به صورت مستقیم ارتباط می گیرد. در این هنگام علاوه بر تاثیر پذیری کودک فرصت تاثیرگذاری را به دست می آورد و با محیط خارج تعاملاتی را برقرار می کند و در این شرایط هر فعالیت که خانواده و افراد نسبت به کودکشان انجام می دهند بر روی رشد او تاثیر می گذارد.
به عنوان مثال صحبت کردن با کودکی که هنوز زبان باز نکرده است باعث می شود تا مهارت های ارتباطی او توسعه یابد و تعامل کودک با محیط اطراف به مرور زمان شامل محیط بزرگ تری می شود به عنوان مثال در سن دو سالگی علاوه بر این که از مصاحبت با پدر و مادر لذت می برد تمایل دارد تا به بازی با کودکان دیگر بپردازد و با آن ها سرگرم شود.
فرآیند اجتماعی شدن کودک هیچگاه قطع نمی شود ولی تا سن خاصی برای افراد یکسان می باشد و با سرعت بیشتری ادامه می یابد و بعد از آن سرعتش کندتر می شود. در نتیجه فرایند اصلی اجتماعی شدن کودک به معنی تاثیرگذاری و تاثیر پذیری او از محیط های اطراف از همان ابتدای تولد شروع می شود و تا پایان عملکرد مغز ادامه می یابد، و همچنین بیان شده است که پرورش مهارت های ارتباطی کودک در طول زمان به فرایند اجتماعی شدن او کمک بسیاری می کند.
منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-فرایند اجتماعی شدن کودک |سرانجام بد کودکان منزوی
عشق دختر به پسر، نشانه های عشق دختران را بشناسید
عشق دختر به پسر مسئله ای است که در بسیاری از مواقع پنهان می ماند زیرا دختران خجالت می کشند به پسران ابراز احساسات کنند و یا ابراز احساسات به پسر را نشانه ای از شکستن غرور خود می دانند، اما با این حال عشق آن ها به صورت ناخواسته در رفتارها، حرکات و گفتار آن ها با شخص مورد نظرشان مشخص می شود.
در ارتباط عاطفی و احساسی نقش هر دو نفر بسیار مهم و تاثیر گذار می باشد و این که رابطه عاطفی ادامه پیدا کند و یا دچار شکست شود به میزان زیادی به رفتار ها و اعمال دو طرف بستگی دارد. در بسیاری از اوقات تفاوت عشق میان زنان و مردان باعث می شود تا مشکلات عاطفی در میان آن ها به وجود آید، در این روابط دختران در عشق حساس تر هستند و بیشتر وابسته می شوند.
پیشنهاد می شود برای این که رابطه های عاشقانه به سرانجام برسد با مشاوره روانشناسی مشورت کنید تا در این زمینه اطلاعات لازم را به شما بدهند.
نشانه های عشق دختر به پسر
خانم ها بیشتر بر اساس احساساتشان عمل می کنند و عاشق می شوند و به همین دلیل اگر عشق در دختران اتفاق بیفتد بسیار تاثیر گذار و پایدار خواهد بود در صورتی که این عشق به درستی بیان شود می تواند زمینه ساز ارتباطی صحیح و سالم و محکم باشد.
همچنین دختران در زندگی و عشق به دنبال فردی هستند که مسئولیت زندگی را بتوانند به دستش بدهند و به او تکیه کنند بنابراین آن ها معمولا شخصی که مقتدر، باغیرت و حمایتگر باشد را به عنوان همسر می پذیرند.
عشق و علاقه دختران در آغاز رابطه بسیار مهم می باشد اما دختران این عشق و علاقه را به سختی بروز می دهند و این موضوع باعث می شود تا در رابطه آسیب هایی به آن ها وارد شود، شاید شخص عشق زیادی به پارتنر خود داشته باشد اما نتواند احساسات خود را بیان کند و در بیان آن با مشکلاتی رو به رو می شود و طرف مقابل هم به راحتی نمی تواند متوجه این موضوع شود.
ابراز عشق و احساسات در دختران
بر اساس مطالبی که بیان شد بروز عواطف از طرف دختران بسیار سخت و دشوار می باشد به خصوص اگر شروع کننده رابطه دختران باشند زیرا در بسیاری از جوامع پیشنهاد دادن و ابراز عشق از سمت بانوان رایج نیست و به همین دلیل دختران اگر نسبت به شخصی احساساتی شدند به سختی می توانند آن احساسات خود را بیان کنند و عشق خود را به او نشان دهند.
در بسیاری از مواقع دختران احساسات و عواطف خود را نادیده می گیرند و با تمام عشق و محبتی که به طرف مقابلشان دارند آن عشق را سرکوب می کنند اما بیان کردن احساسات از طرف آن ها برای شروع یک رابطه عاطفی غیرممکن هم نمی باشد.
با این وجود عواطف و احساسات دختران به طور ناخوداگاه در رفتار ها و کارهایی که انجام می دهند بروز پیدا می کند.
منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-عشق دختر به پسر | چرا نشانه های عشق دختران را به شما نمی گویند
وابستگی به والدین در بزرگسالی، راهکارهایی برای کاهش وابستگی بزرگسالان
وابستگی به والدین در بزرگسالی از جمله موانعی می باشد که باعث می شود شما به رشد شخصیتی کاملی نرسید و نتوانید وظایفی که مرتبط با سن شما می باشد را به درستی انجام دهید. این وضعیت وابستگی زمانی که شما ازدواج می کنید و تشکیل خانواده می دهید بیشتر خودش را نشان می دهد و باعث نارضایتی همسر و دیگر اعضای خانواده می شود زیرا برای گرفتن هر تصمیمی شما به والدین خود وابسته هستید و با وجود آن که از نظر فیزیکی از پدر و مادر خود فاصله گرفته اید اما از نظر روانی همچنان به والدینتان وابسته هستید و مستقل نشده اید.
البته راهکارهایی برای کاهش وابستگی در دوران بزرگسالی وجود دارد که در ادامه این مقاله به بررسی آن ها می پردازیم.
وابستگی به والدین در بزرگسالی چه علائمی دارد؟
در بسیاری از موارد افرادی که در بزرگسالی به والدین خود وابسته هستند بینش چندانی نسبت به رفتار خود ندارند و زیاد وابستگی را حس نمی کنند، این افراد معمولا از طرف اطرافیان به خصوص همسرشان بازخوردهای منفی دریافت می کنند و در آن هنگام متوجه می شوند که در نوع ارتباطشان با پدر و مادر اشکالاتی دارند اما نمی دانند که چطور باید اوضاع را بهبود بخشند.
پرسش ها
برای این که بتوانید میزان استقلال و وابستگی شخصیت بزرگسال سالم خود را مورد سنجش قرار دهید باید با دقت بیشتری به رفتار های خود را مورد سنجش قرار دهید و تلاش کنید به پرسش های زیر به طور صادقانه پاسخ دهید.
آیا در طول روز چندین بار با والدین خود تماس می گیرید؟
آیا برای انجام هر کار کوچکی به پدر و مادر خود متوسل می شوید؟
آیا برای گرفتن تصمیمات روزمره خود نیاز به مشورت با والدین دارید و احساس نیاز می کنید؟
آیا از نظر مالی هنوز مستقل نشده اید؟
آیا روابط بدون حد و مرزی با والدین خود دارید و والدین تان در حریم شخصی زندگی تان مداخله می کنند؟
آیا هنگامی که به پدر و مادر خود دسترسی ندارید و از آن ها دور هستید احساس استرس و اضطراب می کنید و عملکردتان تحت تاثیر قرار می گیرد؟
در صورتی که به سوال های بالا پاسخ دادید و بیشتر سوالات پاسخ های مثبتی داشتند، در این هنگام شما وابستگی مخربی میان شما و والدینتان وجود دارد و اگر شدت این رفتار ها در شما بسیار زیاد باشد به طور که در روابط عاطفی خود احساس وابستگی زیادی به طرف مقابلتان دارید و بدون فرد مقابل نمی توانید کارایی خود را حفظ کنید در این حالت ممکن است شما دچار شخصیت وابسته شده باشید که در این مورد باید از یک روانشناس کمک بگیرید و برای ارزیابی دقیق تر اقداماتی را انجام دهید.
منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-وابستگی به والدین در بزرگسالی، راهکارهای فوری برای کاهش وابستگی بزرگسالان