عوارض قرص ترامادول چیست؟ عوارض ترامادول ۱۰۰ و ۲۰۰

عوارض قرص ترامادول چیست؟ عوارض ترامادول ۱۰۰ و ۲۰۰


ترامادول دارویی است که اغلب به عنوان داروی جایگزین مواد مخدر یا تریاک مورد استفاده قرار می گیرد و هدف آن کاهش عوارض قطع مواد می باشد، غافل از این که به دلیل عوارض قرص ترامادول این دارو باعث به وجود آمدن مشکلات زیاد و جدیدی می شود که اختلالاتی در سیستم های تنفسی، کلیه و کبد ایجاد می کند.


اگرچه ترامادول فواید بسیاری دارد و بسیاری از مشکلات مربوط به سلامت به وسیله آن حل می شود اما نمی توان از عوارض جانبی و آسیب های آن صرف نظر کرد، عوارض قرص ترامادول به صورتی است که علاوه بر طرف، اطرافیان را درگیر کرده و باعث به وجود آمدن مشکلات روحی و روانی می شود، در این حالت باید با عوارض قرص ترامادول و ترک آن آشنا شد که در ادامه مقاله به توضیحاتی در مورد آن می پردازیم.


قرص ترامادول چیست؟

ترامادول به نام های آلترام یا آلتراست به بازار عرضه می شود و مانند سایر داروهای ضد درد افیونی برای مدیریت درد متوسط تا شدید برای بیماران تجویز می شود هم چنین این مسکن نحوه احساس درد در بدن را تغییر می دهند ، اغلب موارد مصرف ترامادول به صورت خوراکی می باشد اما داخل وریدی و عضلانی هم مورد استفاده قرار می گیرد، با توجه به این موارد ترامادول یک داروی ضد درد موثر می باشد.


اما باید توجه داشته باشید که امکان سوء مصرف ترامادول وجود دارد و سوء مصرف آن نسبت به چند سال گذشته شیوع بیشتری داشته است، این دارو مانند سایر داروها و مواد اعتیاد آور می تواند برای سلامت جسمانی و ورانی اثرات منفی داشته باشد که در ادامه این مقاله به بررسی این موضوع می پردازیم.


سندروم تحمل

ممکن است برای تسکین درد بعد از عمل و یا بیماری هایی مانند آرتیت مزمن از ترامادول استفاده شود و بعد از مصرف فرد احساس خوشایندی داشته باشد اما در صورتی که به طور مداوم از این دارو استفاده کند برای این که به اثرات مشابه روزهای قبل برسد به دوز بالاتری از دارو نیاز دارد، این امر به عنوان سندروم تحمل شناخته می شوند.


سندروم تحمل بسیار خطرناک می باشد زیرا باعث می شود افرادی که از ترامادول استفاده می کنند به مرور زمان مقدار مصرف آن را افزایش دهند و در صورتی که مصرف ترامادول بیشتر شود عوارض آن شدیدتر خواهد شد.


وابستگی ترامادول

در حالی که بسیاری از مصرف کنندگان ترامادول قصد مصرف دارو به مدت طولانی مدت ندارند و اثرات ضد درد همراه با احساس سرخوشی و کاهش اضطراب، باعث می شود تا فرد به مدت طولانی تری از آن چه در ابتدا توسط پزشک در نظر گرفته شده بود مصرف این دارو را ادامه دهند، هر چند مصرف ترامادول ادامه پیدا کند بدن از نظر فیزیولوژیکی و روانی به ترامادول وابسته می شود و در زمانی که فرد از مصرف این دارو جلوگیری کند و مصرف ترامادول را قطع کند، علائم ترک رخ می دهد.


عوارض جانبی قرص ترامادول

مصرف ترامادول به دلیل پتانسیل بالای سوء مصرف و اعتیادآور بودن، مشکلاتی برای فرد و اطرافیان به وجود می آورد، تجربه مصرف، سوء مصرف و اعتیاد به ترامادول می تواند سلامتی فرد را در بسیاری از جهات تخریب کند و علاوه بر عوارض جسمانی، باعث به وجود آمدن عوارض روانی شود.

هنگامی که فرد با عوارض جانبی نامطلوب ترامادول رو به رو می شود برای جلوگیری از تجربه این عوارض میزان مصرف ترامادول را افزایش می دهد به عبارت دیگر برای این که به اثرات مطلوب مصرف ترامادول برسید مقداری بیشتری مصرف می کند، از جمله عوارض نامطلوب مصرف قرص ترامادول می توان به موارد زیر اشاره کرد:


حالت تهوع

خواب آلودگی

از دست دادن اشتها

سرگیجه

استفراغ

بی خوابی

عرق کردن

آژیتاسیون ( سراسیمگی یا بی قراری روانی)

عصبی بودن

تنش

تغییر خلق

از دست دادن روابط بین فردی

انزوا

استرس

پرخاشگری

افسردگی

اضطراب

تغییرات شدید خلق

جستجوی اجباری برای دست یابی به دارو )فرد زمان زیادی را برای تهیه کردن ترامادول صرف می کند.)

منبع:کانون مشاوران ایران-عوارض قرص ترامادول چیست؟ عوارض ترامادول ۱۰۰ و ۲۰۰


بعد از ترک اعتیاد، اهمیت مراقبت و پیشگیری بعد از ترک

بعد از ترک اعتیاد، اهمیت مراقبت و پیشگیری بعد از ترک

آیا از مراقب های بعد از ترک اعتیاد و اهمیت آن ها آگاهی و اطلاعاتی دارید؟ انجام و رعایت مراقبت های بعد از ترک می تواند حتی از خود ترک اعتیاد مهم تر باشد و باید به آن توجه کرد، زیرا وسوسه ها و لغزش هایی که بعد از ترک به وجود می آید باعث می شود تا شرایط ترک کردن برای فرد معتاد سخت تر شود، مصرف کنندگان مواد بعد از ترک باید نکاتی را در نظر بگیرند و آن ها را رعایت کنند تا بتوانند زندگی سالم و بدون مواد را ادامه دهند، در ادامه این مقاله به توضیح بیشتری در مورد نکات مربوط به ترک اعتیاد می پردازیم که می تواند اطلاعات شما را در این زمینه افزایش دهد.

اهمیت مراقبت های بعد از ترک اعتیاد
رهایی از اعتیاد و به دست آوردن بهبودی کامل بعد از ترک یک فرایند طولانی مدت می باشد و گاهی اوقات لازم است تا فرد در تمام طول عمر خود، یکسری از نکات را رعایت کند زیرا بخشی از اعتیاد، وابستگی ذهنی و روانی است که فرد اگر بخواهد از آن ها رها شود باید مراقبت های همیشگی انجام دهد.

افراد که قصد ترک را دارند باید با شرایط و موقعیت بعد از ترک آشنا شوند و آگاهی خود را در این زمینه افزایش دهند و همچنین موقعیت های وسوسه مصرف را بشناسند و آمادگی های لازم برای مقابله با این موقعیت ها را در خود ایجاد کنند تا بتوانند برای همیشه مصرف مواد را کنار بگذارند.

توجه کردن به این نکته بسیار اهمیت دارد که بدانند که مراقبت های بعد از ترک هرگز با سم زدایی و کنار گذاشتن مواد تمام نمی شود، بلکه باید این مراقبت ها در طول عمر ادامه داشته باشد تا در برابر مصرف دوباره از فرد محافظت شود.

بسیاری از افرادی که موفق به ترک مواد مخدر می شوند بعد از ترک حداقل یک دوره عود و مصرف دوباره مواد مخدر را تجربه می کنند در این هنگام شخص باید نکات لازم را در نظر بگیرد تا پیشگیری های لازم را برای بازگشت نکردن مجدد مواد انجام دهد و دوباره به سمت مواد نرود.

چرا باید برای بعد از ترک اعتیاد نیز برنامه ریزی کرد؟
علاوه به این که فرد بعد از ترک احتمال وسوسه مصرف دوباره وجود دارد ممکن است مشکلات دیگری را تجربه کند که باعث لغزش مجدد او شود و برای او آسیب پذیر باشد و بسیاری از این مشکلات در قالب اختلالات روانی نشان داده می شوند.

یکی از اختلالاتی که در زمان ترک احتمال دارد به وجود آید افسردگی بعد از ترک می باشد که درمانگر قبل از ترک باید آن را در نظر بگیرد و بیمار را برای رو به رو شدن با دوره های افسردگی آشنا سازد و در زمان ترک فرد بی خوابی و درد های جسمانی بسیاری را تجربه می کند که خطر افسردگی را در فرد افزایش می دهند.

با درمان بی خوابی بعد از ترک اعتیاد و با استفاده از رژیم های مناسب برای تقویت بدن بعد از ترک اعتیاد می توان به فرد کمک کرد تا با سختی های این دوره مقابله کند و راحت تر بتواند با آن ها رو به رو شود.
پیشگیری از عود بعد از ترک اعتیاد
بر اساس مطالبی که در بالا بیان شده است برای این که شخص بعد از ترک اعتیاد، زندگی سالمی داشته باشد باید آن را حفظ کند و به دور از مصرف قرار دهد همچنین برخی از نکات و مراقبت ها را رعایت کند. و برای این که وسوسه و لغزش های احتمالی آن ها کاهش یابد باید از مشاوران کمک بگیرند و با آن ها در ارتباط باشند و افرادی که موفق به ترک شده اند از تجارب آن ها استفاده کنید. در ادامه این مقاله برخی از نکات را بیان می کنیم:

شناخت بر انگیزنده های مصرف
فردی که اعتیاد را ترک کرده است با بر انگیزنده هایی برخورد می کند که با توجه به شرایط و موقعیت ها ممکن است برای مصرف دوباره مواد تحریک شود این برانگیزاننده ها به دو گروه درونی و بیرونی تقسیم می شوند، برانگیزاننده های بیرونی به شرایطی و محیطی مربوط می شود که شخص در آن محیط قرار می گیرد و بعد از ترک به مصرف مواد وسوسه می شود  این موقعیت ها می تواند گروه دوستانی باشند که اهل مصرف مواد مخدر هستند یا جمع ها و مهمانی هایی که احتمال مصرف مواد مخدر در آن ها زیاد می باشد به طور کلی هر محیط و موقعیت و شرایطی که باعث شود فرد به یاد مصرف مواد بیفتد به عنوان برانگیزنده بیرونی محسوب می شوند.

ژنوفوبیا (ترس از زنان) چیست؟

ژنوفوبیا (ترس از زنان) چیست؟

ترس از زنان نوعی از فوبیاهای خاص است که فرد مبتلا به آن، با دیدن و نزدیک شدن به یک زن به شدت مضطرب می شود و می ترسد. فوبیاهای خاص از این قبیل غیر منطقی به نظر می آیند زیرا محرکی که نسبت به آن فوبیا دارند خطری ندارد و این خطر فقط به علل درونی و ذهنی در خود فرد انجام می پذیرد.

البته باید در نظر داشته باشید که ژنوفوبیا با مردسالاری و زن ستیزی کاملا متفاوت است. ژنوفوبیا  اضطراب و ترس از دیدن و نزدیک شدن زنان است.

ولی مرد سالاری و زن ستیزی حاصل فرهنگی فقیر و بی منطق است که در آن حقوق زنان را به رسمیت نمی شناسند و نسبت به آن خشمگین هستند.

علل محرکها و ریسک فاکتورهای ژنوفوبیا
ژنوفوبیا نیز مانند دیگر فوبیاهای خاص هنوز علت یابی نشده اند اما عوامل محیطی و ژنتیکی در ایجاد آن بسیار پررنگ و تاثیرگذار هستند.

عوامل محیطی و تجارب تلخ گذشته نسبت به زنان ممکن است این فوبیا را در فرد بیدار کند. به عنوان مثال افرادی که در گذشته نسبت به زنی تعرض جنسی، روانی و کلامی داشته اند ممکن است در آینده نسبت به آنها حس استرس و اضطراب داشته باشند.

البته ریسک فاکتورهایی نیز وجود دارند که قادرند احتمال ابتلا به ژنوفوبیا را افزایش دهند عواملی از قبیل:
سن: به طور معمول کودکان نسبت به بزرگسالان بیشتر در معرض ابتلا به فوبیاهای خاص هستند.

ژنتیک: افرادی که خویشاوندان مبتلا به اختلالات اضطرابی دارند از نظر ژنتیکی بیشتر مستعد ابتلا به ژنوفوبیا هستند.

مزاج: معمولا افرادی که بدبین و حساس هستند بیش تر از سایر افراد شانس ابتلا به فوبیاهای خاص را دارند.

علائم ژنوفوبیا
ترس و اضطراب شدید به هنگام قرار گرفتن در کنار یک زن و یا حتی فکر کردن به آن ها
پرهیز از موقعیت های اجتماعی به دلیل پیشگیری از تعامل اجتماعی با زن ها
حملات پانیک حین ژنوفوبیا
تعریق شدید
درد در قفسه سینه
حالت تهوع و یا احساس درد در معده
مشکلات تنفسی
احساس ضعف و سرگیجه
تپش قلب
این علائم ممکن است به قدری شدید باشد که فرد از بسیاری از موقعیت های اجتماعی و حتی فعالیت های روزمره مانند ادامه تحصیل و رفتن به محل کار امتناع کند. این علائم معمولا در حدود سنین ۱۰ سالگی ظاهر می شوند اما اگر ریشه یابی و درمان نشوند ممکن است تا بزرگسالی ادامه داشته باشند.

اختلال اضطراب جدایی در کودکان از دلایل تا درمان

اختلال اضطراب جدایی در کودکان از دلایل تا درمان

اختلال اضطراب جدایی در کودکان چیست؟ به احتمال زیاد برای شما هم اتفاق افتاده است که خواسته اید بیرون بروید اما با گریه و کج خلقی کودکتان رو به رو شده اید. در این جا این سوال پیش می آید که آیا این اتفاق و وابستگی فرزندان به شما طبیعی می باشد؟ و باید در این موارد چطور با فرزندان برخورد شود؟ اضطراب جدایی در سنین ۱۲ تا ۱۸ ماهگی طبیعی می باشد اما این اضطراب در کودکان سنین بالاتر به عنوان یک اختلال روانی شناخته شده و آن را تحت عنوان اختلال اضطراب جدایی می شناسند که نیاز به درمان دارد.

در ادامه این مقاله به بررسی کامل این موضوع پرداخته شده است تا جواب بسیاری از سوال های خود را در زمینه اختلال اضطراب جدایی در کودکان دریافت نمایید.

اختلال اضطراب جدایی چیست؟
کودک شما در سنین پایین تر وابستگی های زیادی به شما دارد و از این که شما او را ترک می کنید و تنهایش می گذارید می ترسد و گریه و بهانه گیری می کند، ممکن است در صورت جدایی از شما به مدت کوتاهی، گریه و بد خلقی کند اما باید توجه داشته باشید این واکنش ها در سنین ۱۲ تا ۱۸ ماهگی طبیعی می باشد و با طی کردن روند رشد طبیعی کودک به تدریج اضطراب جدایی و وابستگی کودک از بین می رود.

اما در صورتی که در سنین بالاتر به ویژه در سن پیش دبستانی این واکنش ها در کودک مشاهده شد باید نگران شوید زیرا احتمال دارد کودک شما از اختلال اضطراب جدایی رنج ببرد، در واقع اختلال اضطراب جدایی یکی از اختلال های اضطرابی می باشد که کودک در هنگام جدایی از خانه یا مراقبان، دچار اضطراب شدید و نامناسبی می شود و واکنش هایی نشان می دهد که نسبت به سنش غیر طبیعی می باشد.

علائم اختلال اضطراب جدایی در کودکان
بر اساس مطالبی که بیان شد اختلال اضطراب جدایی در کودکان بیشتر در سال های پیش دبستانی دیده می شود به طوری که این کودکان حاضر نیستند در هنگام مدرسه رفتن یا بازی کردن از والدین شان جدا شوند و برای جدا نشدن از خانواده دلایل مختلفی مانند مریض شدن را بهانه می کنند، از جمله علائمی که اختلال اضطراب جدایی را نشان می دهد می توان به موارد زیر اشاره کرد:

ترس از جدایی از خانواده:
کودکانی که دچار اختلال اضطراب جدایی می شوند به طور مداوم ترس از جدایی از والدین را دارند و همین مسئله باعث می شود تا اضطراب های پیاپی در آن ها به وجود آید، یکی از مهم ترین علائم اضطراب جدایی، ترس از جدایی کودکان از والدینشان می باشد.

۲٫ از دست دادن افراد وابسته:
نگرانی زیادی نسبت به افرادی که وابسته و دلبسته هستند دارند به طوری که همواره نگران از دست دادن آن ها می باشند و می ترسند بلایی سر این افراد بیاید.

۳٫ خارج نشدن از خانه:
کودک علاقه ای به بیرون رفتن ندارد و دوست ندارد از خانه خارج شود و به دیدار دوستان، اقوام و یا مدرسه و مکان های دیگر برود.

۴٫ بی خوابی یا کابوس دیدن:
دلش نمی خواهد شب ها در مکان دیگری جز خانه خود بخوابد. اضطراب جدایی در این کودکان باعث می شود که حتما در کنار فردی که به او وابسته است بخوابد و یا احتمال دارد کابوس هایی در مورد جدایی از والدین خود ببیند.

۵٫ علائم جسمانی:
در صورت جدایی از افرادی که به آن ها وابسته است دچار سردرد، حالت تهوع، استفراغ، دل درد و غیره می شود.
نکته: علائمی که بیان شد باید حداقل به مدت ۴ هفته در کودکان ادامه داشته باشد و این اختلال ناراحتی قابل ملاحظه ای در عملکرد های اجتماعی، شغلی و تحصیلی و یا زمینه های دیگر ایجاد کند و با اختلال های روانی دیگر قابل توجیه نمی باشد.دلایل بروز اختلال اضطراب جدایی در کودکان

افرادی که دچار اختلال اضطراب جدایی می شوند ممکن است به خاطر احساس ناامنی در کودک باشد این ناامنی به دلایل بسیاری به وجود می آید که از جمله دلایل بروز اختلال اضطراب می توان به موارد زیر اشاره  نمود.

ژنتیک:
بسیاری از کودکان به صورت ژنتیکی خلق و خوی حساسی دارند و احتمال این که به اضطراب دچار شوند بسیار زیاد است و به همین دلیل آمادگی آن ها برای ابتلا به اضطراب جدایی بیشتر می باشد.

علل کمرویی چیست؟ چرا در مدرسه و اجتماع کم رویی هستید؟

برای پاسخ به سوال، چرا در مدرسه و اجتماع کم رویی هستید؟ باید ابتدا سوال علل کمرویی چیست؟ را پاسخ بدهم. از نظر روانشناسی  توجه داشته باشید که کمرویی یک ویژگی ارثی محسوب نمی شود بلکه در اثر روابط نادرست بین فردی در مراحل اولیه رشد در خانه و مدرسه پدیدار می شود. در متن زیر به مواردی که باعث ایجاد کمرویی می شوند می پردازیم.

علل کمرویی چیست؟
کمرویی ناشی از ترس
کم رویی ناشی از ترس عموما در زمان نوزادی شکل می گیرد. مطالعات نشان می دهد که ترس در این سن به دلیل بودن کنار افراد غریبه شکل می گیرد. 

آشنایی با افراد پس از شش ماهگی رخ می دهد و در آن زمان مغز نوزاد برای تشخیص افراد رشد لازم را پیدا می کند و ترسش از دیگران برطرف می شود.

خانواده و فرزندان کمرو
محیط خانواده، تجاربی که کودک در سنین پایین به دست می آورد و محیط مدرسه اصلی ترین نقش را در شکل گیری شخصیت دارند. در این دوره کودک به رفتار والدین خود بسیار دقت می کند و از آن ها الگو می گیرد و زمانی که این الگوها مضطرب باشند و روابط اجتماعی موفقی نداشته باشند بدون شک کودکان هم از آن ها الگو برداری می کنند.

عامل دیگری که ممکن است کودکان را به سمت کمرویی سوق دهد، کمال گرایی والدین است. انتظارات نامعقول والدین از فرزندانشان و مجبور کردن آن ها به حضور در موقعیت های اجتماعی، رفتار خصمانه، تهدید و حمایت های غیر ضروری باعث بروز کمرویی در کودکان می شود.

دوگانگی و تعارض در رفتارهای والدین هم ممکن است باعث ایجاد کشاکش درونی در کودک و اختلال در رشد او شده که در نهایت به اضطراب و کمرویی ختم می شود.


علل کمرویی نشانه انزو و گوشه گیری کودک
تاثیر کم رویی بر تک فرزندان و فرزندان اول خانواده
کمرویی در میان تک فرزندان و فرزندان اول خانواده بیش تر از سایر کودکان دیده می شود. البته این بدین معنی نیست که تمام تک فرزندان یا فرزندان اول خانواده دچار کمرویی می شوند.

کمرویی در این افراد زمانی به وجود می آید که والدین قادر نباشد، فرزندان را به شکل مناسب تربیت کنند. معمولا تک فرزندان یا فرزندان اول خانواده با افراد بزرگسال بیش تر از همسن و سالان خود در ارتباط هستند و در ارتباط با همسن و سالان خود مشکل دارند. 

معمولا والدین از تنها فرزند یا اولین فرزند خود توقعات بالایی دارند که همین توقعات و اعمال فشار باعث ایجاد اضطراب و کمرویی در کودکان می شود و کودک به مرور احساس ارزشمندی خود را از دست می دهد.

مدرسه و تقویت کمرویی
مدرسه به عنوان اولین تجربه کودک از مکان های رسمی نقش اساسی درتقویت یا درمان کمروییدارد و متاسفانه در بسیاری از موارد مشاهده می شود که کمرویی کودکان در مدرسه تقویت می شود.

در غالب موارد سکوت مضطربانه کودک به عنوان یک ویژگی و صفت پسندیده محسوب می شود و با تایید های معلم یا سایرین تقویت می شود. به طور مثال نمره انضباط بالا در مدارس معمولا به دانش آموزان کمرو تعلق می گیرد.
تشویق هایی مانند این که معلم شخصی را ساکت و آرام بخواند و از بقیه هم بخواهد آنگونه باشند باعث می شود که کودک به یک شخصیت کاملا کمرو و منفعل تبدیل شود.

علل کمرویی کودک
موارد زیر باعث ایجاد یا تقویت کمرویی در کودکان می شود.

فشارهای روانی،
تهدید،
رقابت های ناسالم،
کمال جویی ها،
تنبیه،
تقویت روحیه تسلیم پذیری
 کنترل کردن رفتارهای کودک
توجه داشته باشید که این رفتارها بیش تر زمانی دیده می شود که کودک به دلیل مشکلات عاطفی نیاز به تایید و تشویق معلم داشته باشد.