روانشناسی کودک دو تا سه ساله

آنچه باید در مورد روانشناسی کودک دو تا سه ساله خود بدانید: (راهنمای دو تا سه سالگی)

یکی از بزرگترین لذت ها برای پدر و مادر تماشای یادگیری وترقی کودکشان است. ولی آیا می دانید به کدام سمت می رود و چه نقاط عطف رشدی دارد؟ آیا می دانید برای کمک به کسب اعتماد به نفس از توانمندی هایش جهت رفتن به مرحله بعدی زندگی چه کاری از شما ساخته است؟

در سه سالگی، کودک نسبت به چند ماه قبل تحرک و بی پروایی بیشتری دارد. هنگام دویدن و راه رفتن کنترل بیشتری بر مسیر حرکتش دارد. و ممکن است بتواند روی انگشت یک پا راه برود و یا لی لی کند. او می تواند در هر گام به کمک یک پا از راه پله بالا برود و حتی ممکن است چنان به خود مطمئن باشد که بتواند بدون گرفتن جایی از راه پله استفاده کند. اغلب اوقات او می تواند توپ را از پایین به بالا پرتاب کند و یک توپ بزرگ را در بین دست های کشیده اش نگه دارد. کودک می تواند توپ را به سمت جلو شوت کند.

شما می توانید با دادن فرصت بازی در فضای باز مثل پارک و یا زمین بازی صاف و بی خطر به کودکتان کمک کنید تا مهارت هایش به شکل کامل پرورش یابد.

مهارت های حرکتی ظریف کودک نیز کم کم پیشرفت می کند. در سه سالگی کودک باید این توانایی را داشته باشد که غذایش را با قاشق بخورد بدون اینکه غذا بریزد و نیز باید بتواند دست هایش را خودش بشوید و خشک کند و لباس هایش را به تنهایی و تنها با کمی کمک از جانب شما بپوشد.

مهارت های بازی و فیزیکی در کودک دو ساله

کودک می تواند مداد شمعی را به شکل صحیح تر و محکم در دستانش نگه دارد و آنچه که ترسیم می کند نسبت به قبل قابل تشخیص تر است. او می تواند از تیزی اسباب بازی‌هایش برای بریدن اشیا استفاده کند.

هر چیزی که این فرصت را در اختیار کودک بگذارد تا مهارت هایش را تقویت وتمرین کند بسیار با ارزش است. وقتی کاغذ و مدادشمعی و مداد دراختیار کودک قرار می دهید موجب تقویت چالاکی کودک می شوید که این چالاکی هنگامی که او می خواهد مهارت نوشتن را بیاموزد به او کمک می کند.

با اینکه برای نوشتن به کودک کاغذ داده اید ممکن است نوشتن بر روی دیوار ها برایش جذاب تر از صفحه کاغذ باشد.

اکنون نوبت شماست که شرایطی فراهم کنید و مشوق کودکتان باشید تا استفلال بیشتری کسب کند. اجازه دادن به کودک برای تنهایی غذا خوردن و لباس پوشیدن، حتی اگر زمان زیادی از شما بگیرد عامل کمک کننده مهمی است چون فرصت زیادی تا  قبل از اینکه او مدرسه را شروع کند وجود ندارد.

در این سن، مهارت سخن گفتن و تفکر در کودک به سرعت پیشرفت می کند. او می تواند تعدادی از رنگ ها را بر هم منطبق کند و نیز نام برخی از آنها را بداند. او داستان را دوست دارد و اکنون همان زمانیست که ممکن است مجبور شوید یک داستان را بارها برای کودک بخوانید. دایره لغات او هر روز وسیع تر می شود، با اینکه ممکن است از خیلی از این لغات جدیدی که یاد گرفته  استفاده نکند.

تلاش کودک برای مهارت کلامی

گفتگو با کودک بسیار مهم است زیرا به او کمک می کند چیز هایی مثل ساختارجمله، ضمیر و زمان ها را یادبگیرد.

وقتی کودک تلاش می کند مهارت های کلامی که تازه کسب کرده است را تمرین کند حتما به او گوش دهید.

در این سن روش بازی کردن کودک مدام در حال تغییر است. زمانیکه در حال تمرین بر روی مهارت حل مساله، مهارت کلامی و خلاقیت است، دارای قوه تخیل بیشتری است و در این هنگام داستان هایی که به زبان می آورد بیشتر بر مبنای داستان کتاب هایی است که خوانده و یا برنامه های تلویزیونی است که دیده است.

اگر تا به حال چنین کاری انجام نداده اید باید بدانید اکنون بهترین زمان است تا کودک را با مهارت در آوردن لباس و نیز فعالیت های ابتکاری مثل خمیربازی، آب و شن و رنگ آمیزی یا پخت و پز آشنا کنید.

کارهایی که کودکتان انجام می دهد شاید چندان احساس خاصی را در شما بر انگیخته نکند ولی این کارها به عنوان یک خروجی مهم برای اوست که ایده های درونی اش را به شکل عینی و واقعی تبدیل می کند.

واجب است  کودک فرصت بازی با سایر بچه ها را داشته باشد تا بتواند مهارت های اجتماعی را در خود تقویت کند. این مهارت ها اورا توانمند می کند تا برای قرار گرفتن در محیط مدزسه آماده شود. سه سالگی بهترین زمان برای ایجاد بستری مناسب جهت کسب مهارت های اجتماعی، شناختی و فیزیکی است که او هنگام شروع مدرسه به آنها نیاز دارد.

کسب این مهارت ها تنها برای زنده ماندن کودک نیست، بلکه این مهارت ها موجب پیشرفت کودک در محیط آموزشی رسمی می شود ونقش شما در این زمینه بسیار مهم و حیاتی است.

منبع:کانون مشاوران ایران-روانشناسی کودک دو تا سه ساله

راهنمای والدین کودک 9 ساله تا 11 ساله

راهنمای والدین کودک 9 ساله تا 11 ساله تهیه شده است. روانشناسی کودکان 9 تا 12 سال به مسائلی همچون: روانشناسی دختر 9 ساله، روانشناسی کودک هشت ساله، برنامه ریزی برای کودک 9 ساله،  ویژگی های کودکان 7 تا 12 سال، پرخاشگری در کودکان 9 ساله، رشد کودک نه ساله و غیره می پردازد.

نقاط عطف رشد کودک 9 ساله تا 11 ساله

استقلال فزاینده فرزند شما از خانواده و علاقه به دوستان ممکن است در حال حاضر آشکار باشد. دوستی های سالم برای رشد فرزند شما بسیار مهم است، اما فشار همسالان می تواند در این دوران قوی شود.

کودکانی که نسبت به خود احساس خوبی دارند، می توانند در برابر فشار منفی همسالان مقاومت کنند و انتخاب های بهتری برای خود داشته باشند. این زمان مهمی است که کودکان در کنار رشد استقلال خود، احساس مسئولیت کنند. همچنین، تغییرات فیزیکی بلوغ ممکن است تا به حال خود را نشان دهد، به خصوص برای دختران. یکی دیگر از تغییرات بزرگی که کودکان در این دوران باید برای آن آماده شوند، شروع دوره راهنمایی یا دبیرستان است.

در اینجا اطلاعاتی در مورد چگونگی رشد کودکان در دوران نونهالی وجود دارد:

تغییرات عاطفی و اجتماعی سن 9 تا 11 سال

کودکان در این گروه سنی ممکن است:

شروع به ایجاد دوستی های قوی تر، پیچیده تر و روابط همسالان کنید. از نظر عاطفی داشتن دوستان، به خصوص همجنس، اهمیت بیشتری پیدا می کند.

فشار همسالان بیشتری را تجربه کنید.

با نزدیک شدن به بلوغ، از بدن خود بیشتر آگاه می شود. تصویر بدن و مشکلات خوردن گاهی از همین سن شروع می شود.

رشد کودکان 9 تا 11 ساله

تفکر و یادگیری در 9 تا 11 سالگی

کودکان در این گروه سنی ممکن است:

با چالش های تحصیلی بیشتری در مدرسه روبرو شوید.

از خانواده مستقل تر شوید.

شروع می کند تا دیدگاه های واضحتری نسبت به دیگران داشته باشد.

دامنه توجه او افزایش می یابد.

راهنمای والدین کودک 9 ساله تا 11 ساله

نکات مثبت برای راهنمای والدین کودک 9 تا 11 ساله

موارد زیر به عنوان یک والدین می توانید برای کمک به فرزندتان در این مدت انجام دهید:

با فرزندتان وقت بگذرانید. با او در مورد دوستانش، دستاوردهایش و چالش هایی که با او روبرو خواهد شد صحبت کنید.

با مدرسه فرزندتان درگیر باشید. رفتن به رویدادهای مدرسه؛ با معلمان فرزندتان ملاقات کنید

فرزندتان را تشویق کنید که به مدرسه و گروه های اجتماعی بپیوندد، مانند یک تیم ورزشی، یا داوطلب یک موسسه خیریه شود.

به کودک خود کمک کنید تا حس درست و نادرست خود را تقویت کند. با او در مورد کارهای خطرناکی صحبت کنید که دوستان ممکن است او را تحت فشار قرار دهند، مانند سیگار کشیدن یا جرات انجام کارهای فیزیکی خطرناک.

به کودک خود کمک کنید احساس مسئولیت کند. فرزندتان را در کارهای خانه مانند نظافت و آشپزی مشارکت دهید. با فرزندتان در مورد پس انداز و خرج عاقلانه پول صحبت کنید.

با خانواده دوستان فرزندتان آشنا شوید.

با فرزندتان در مورد احترام گذاشتن به دیگران صحبت کنید. او را تشویق کنید تا به افراد نیازمند کمک کند. با او در مورد اینکه وقتی دیگران مهربان نیستند یا بی احترامی می کنند چه کاری باید انجام دهید صحبت کنید.

به فرزندتان کمک کنید تا اهداف خود را تعیین کند. او را تشویق کنید تا در مورد مهارت ها و توانایی هایی که دوست دارد داشته باشد و در مورد چگونگی توسعه آنها فکر کند.

قوانین واضحی وضع کنید و به آنها پایبند باشید. با فرزندتان در مورد آنچه از او (رفتار) انتظار دارید صحبت کنید، وقتی هیچ بزرگسالی در آن حضور ندارد. اگر دلایلی برای قوانین ارائه کنید، به او کمک می کند که بداند در بیشتر موقعیت ها چه کاری انجام دهد.

به جای تنبیه، از نظم و انضباط برای راهنمایی و محافظت از فرزندتان استفاده کنید تا او نسبت به خودش احساس بدی داشته باشد.

هنگام استفاده از تمجید، به فرزندتان کمک کنید به دستاوردهای خود فکر کند. گفتن «تو باید به خودت افتخار کنی» به جای «من به تو افتخار می‌کنم» می‌تواند فرزندتان را تشویق کند تا زمانی که کسی برای تحسین او نیست، انتخاب‌های خوبی انجام دهد.

با کودک خود در مورد تغییرات طبیعی، جسمی و عاطفی بلوغ صحبت کنید.

فرزندتان را به خواندن هر روز تشویق کنید. در مورد تکالیفش با او صحبت کنید.

با فرزندتان مهربان و صادق باشید و کارها را با هم به عنوان خانواده انجام دهید.

منبع:کانون مشاوران ایران-راهنمای والدین کودک 9 ساله تا 11 ساله

شناسایی کردن ریشه اصلی مشکلات خانوادگی

شناسایی کردن ریشه اصلی مشکلات خانوادگی

راه حل مشکلات زندگی

1. مشکل واقعی را شناسایی کنید.

سعی کنید که یک درک درستی از شرایط موجود به دست بیاورید.

احتمالا شما درگیر یک سری مشکلات مربوط به سلامتی یا مشکلات شخصی باشید که تا به حال آنها را از خانواده خودتان مخفی کرده اید.

یا اینکه به خاطر عشقی که از دست داده اید، احساس ناراحتی داشته باشید.

مشکل موجود را در تحت نظر داشته باشید تا بتوانید شناخت مناسبی از آن به دست بیاورید.

شاید نیاز باشد که شما در این مرحله یک سری تحلیلی هایی را در مورد خودتان انجام دهید.

چرا من مشکلم را از خانواده خودم مخفی می کنم؟

چرا این مشکل خانوادگی من را اینقدر ناراحت کرده است؟

برای مثال، ممکن است که شما با چالش های مالی مواجه باشید و نگران نحوه پول خرج کردن مادرتان باشید.

شاید بعد از آن متوجه شوید که دلیل نگران بودن شما عبارت از این است که نمی خواهید وی منابع مالی خودش را تمام کند تا شما مجبور به ارائه حمایت مالی از وی نباشید.

هیچ نوع پیش فرضی در مورد تفکرات سایر افراد نداشته باشید.

شما برای اینکه متوجه تفکرات واقعی آنها شوید، شاید نیاز داشته باشید که با آنها صحبت کنید.

از سخن چینی کردن در مورد سایر اعضای خانواده اجتناب کنید، چرا که این احتمال وجود دارد آنها در نهایت متوجه این سخن چینی و شایعه پراکنی شما شوند و شرایط موجود وخیم تر شود.

سعی کنید که بر روی علل متمرکز شوید، نه بر روی علائم.

با این وجود، یکی از اعضای قابل اعتماد خانواده، همانند والدین یا برادر یا خواهر، می تواند به شما کمک کند تا درک درستی از وضعیت موجود به دست بیاورید؛

بنابراین داشتن یک مکالمه صمیمی که به منظور حل و شناسایی مشکل صورت می گیرد، یک مورد مناسبی است.

2. برای اینکه متوجه مشکلات موجود شوید، یک سری سوالاتی بپرسید.

یکی از روش هایی که با استفاده از آن می توانید علل ریشه ای مشکلات خانوادگی را شناسایی کنید، عبارت از اجتناب کردن از اظهار نظر و سوال پرسیدن می باشد.

ارائه اظهار نظر می تواند منجر به ایجاد این احساس در افراد شود که مورد قضاوت قرار می گیرند؛ این حالت می تواند باعث شود که آنها حالت دفاعی به خودشان بگیرند.

در نقطه مقابل، سوال پرسیدن منجر به ملایم شدن مکالمه خواهد شد و می تواند مواردی که منجر به اذیت شدن فرد می شوند را از بین ببرد.

سوال پرسیدن باعث خواهد شد که اعضای خانواده احساس محکوم شدن نداشته باشند.

منبع:کانون مشاوران ایران-شناسایی کردن ریشه اصلی مشکلات خانوادگی

دندان درآوردن نوزاد | زمان و علائم دندان درآوردن نوزاد

دندان درآوردن نوزاد، زمان و علائم دندان درآوردن نوزاد

مادران باید آموزش های صحیح و اصولی را در مورد نوزادان یاد بگیرند تا بتوانند سلامت نوزادشان را تضمین کنند. فرآیند رشد دندان و دندان درآوردن نوزاد یکی از مسائلی است که باید مادران اطلاعات کافی در این خصوص داشته باشند تا بتوانند از بروز مشکلات جلوگیری کنند.

مادران باید از انجام اقدامات هیجانی و غیراصولی خودداری کنند تا فرآیند رشد دندان نوزادان با مشکلی رو به رو نشود در این شرایط باید از مشاور کودک کمک بخواهید تا اطلاعات لازم را در اختیار شما قرار دهد و شما را راهنمایی کند.

دندان درآوردن نوزادان

دندان در آوردن نوزادان با خارش لثه شروع می شود. روند دندان درآوردن در نوزادان متفاوت می باشد و بر اساس نظر دندانپزشکان روند دندان درآوردن در نوزادان ارثی می باشد و برخی زودتر و برخی دیرتر دندان در می آورند.

در این شرایط مادران باید اطلاعات خود را افزایش دهند و نکات لازم را بدانند و رعایت کنند تا در این خصوص با مشکلات کمتری رو به رو شوند. در ادامه این مقاله به بررسی این نکات می پردازیم:

ترتیب رشد دندان ها در نوزادان

ترتیب رشد دندان ها در نوزادان شبیه به هم نمی باشد در بسیاری از نوزادان در ابتدا دو دندان پایینی یا دو دندان بالایی شروع به رشد می کنند.

در برخی از آن ها ممکن است چند دندان به طور همزمان شروع به رشد کنند اما رایج ترین شکلی رشد دندان ها به تعداد کم یعنی دو دندان در پایین یا دو دندان در بالا می باشد.

علائم فیزیکی دندان در آوردن نوزاد

زمانی که نوزادان دندان در می آورند با علائم فیزیکی رو به رو می شوند که در بسیاری از نوزادان نشانه های زیر دیده می شود که عبارت اند از:

خارش لثه

بی قراری در شب

تغییر موقت در رنگ مدفوع

تب

گریه کودک و بی وقت

تاول های خفیف تا کمی شدید در لثه

گونه های قرمز

بیرون ریزی آب دهان

التهاب

کاهش خارش لثه در نوزادان

بر اساس مطالبی که بیان شده است نوزادان در دوران درآوردن دندان با علایمی رو به رو می شوند و به گفته دندانپزشک متخصص آن ها درد زیادی را دریافت نمی کنند اما خارش لثه ها باعث ناراحتی و بی قراری آن ها می شود.

خارش لثه ها احساس ناخوشایندی در آن ها به وجود می آورد و این مسئله باعث می شود تا نوزادان اشیا را داخل دهانشان قرار داده و فشار دهند البته ژل های بهداشتی در داروخانه ها موجود می باشد که باعث کم شدن این احساس ناخوشایند شده و در آرام کردن نوزاد نقش بسیار مهمی دارد و کمک کننده می باشد.

منبع:کانون مشاوران ایران-دندان درآوردن نوزاد | زمان و علائم دندان درآوردن نوزاد

ریشه ی خودخواهی کودک شما و راه حل صحیح آن

توجه کودکان به خودشان در سنین پایین امری کاملا طبیعی است؛ میزان توجه و تمرکز کودکان بر خودشان، همزمان با بزرگتر شدن آن ها بیش تر از پیش می شود، زیرا کودک در جمع های مختلف حضور پیدا می کند و به خودش شناخت پیدا می کند؛

همچنین برای این که بتواند با جمع ارتباط برقرار کند و با آن ها هماهنگ شود، باید بتواند بر خودش و رفتارش تمرکز و تسلط کنند، زیرا کودکان از این که رفتار متفاوت از جمع نشان دهند و عجیب و غریب به نظر برسند، بیزار هستند.

این دوره از رشد کودکان که آن ها تصور می کنند در مرکز توجه قرار دارند، دوران «مخاطب خیالی» نامیده می شود و در این دوران از رشد، توجه بیش از حد کودک به خودش کاملا عادی و طبیعی است. اما این رفتار و تمرکز نباید به خودخواهی تبدیل شود، پس اگر در کودک خود متوجه علائم خودخواهی شوید باید آن را ریشه یابی کرده و برای اصلاح این رفتار اقداماتی انجام دهید.

در این بخش از مشاورانه به بررسی علل رفتار خودخواهانه ی کودک و راهکارهای موثر در رفع آن خواهیم پرداخت.

دلایل رفتار خودخواهانه کودک

دلایل زیادی برای به وجود آمدن رفتار خودخواهانه در کودک وجود دارد. والدین باید ابتدا دلیل این رفتار را پیدا کنند و سپس در مورد اصلاح آن اقداماتی انجام دهند. در زیر برخی از مهم ترین دلایلی که باعث بروز خودخواهی در کودک می شوند را بیان می کنیم.

محبت بیش از اندازه ی والدین به کودک باعث ایجاد رفتارهای خودخواهانه در کودک می شود. والدینی که برای نشان دادن محبتشان به کودک، یا به دلیل احساس گناه از اشتباهی که مرتکب شده اند و جبران آن، بیش از حد به او محبت می کنند، باعث ایجاد خودخواهی در فرزندشان خواهند شد.

یکی از عوامل مهم دیگر در بروز چنین رفتاری در کودک، نادیده گرفته شدن کودک است.کودکی در زمان ناراحتی و عصبانیت به اندازه کافی توجه از دیگران دریافت نکرده باشد، خودش برای رفع نیاز به محبت و توجه، تلاش می کند و این کار را با تمرکز کردن بر آن چه خودش می خواهد و نادیده گرفتن بقیه انجام می دهد.

تقلید از رفتار والدین نیز یکی از دلایل بروز چنین رفتاری در کودک است. والدین الگوی اصلی کودکان هستند، پس والدین خودخواه، کودکانی خودخواه تربیت خواهند کرد.

والدینی که ارزش های اخلاقی مثل همدلی و مهربانی را به کودک خود نمی آموزند نیز به صورت غیر مستقیم خودخواهی را در آن ها به وجود می آورند.

کودکی که نسبت به خواهر و برادر خود، حسادت دارد نیز احتمالا رفتارهای خودخواهانه بروز خواهد داد.

کودکی که هوش عاطفی پایینی دارد نیز نمی تواند رفتار و احساسات درست را شناسایی کند، در نتیجه رفتارهای نامطلوبی مثل خودخواهی در او به وجود خواهد آمد.

زمانی که به همه خواسته های کوچک و بزرگ کودک، پاسخ داده می شود و همچنین او یاد گرفته است که در صورت شنیدن پاسخ منفی از والدین، با گریه، قهر یا فریاد زدن به خواسته ی خود برسد نیز احتمالا در آینده به کودکی خودخواه تبدیل خواهد شد.

رفتار مناسب با خودخواهی کودک

اگر شما هم فرزندی دارید که رفتارهایی خودخواهانه دارد، در قدم اول باید بدانید که این یک مشکل رفتاری است که برای حل آن صبوری لازم است و اگر اقدامات مناسب برای حل آن را انجام ندهید، خود به خود رفع نخواهد شد.

منبع:کانون مشاوران ایران-ریشه ی خودخواهی کودک شما و راه حل صحیح آن