انواع اختلالات گفتاری در کودکان | ۱۴درمان اختلالات گفتاری و زبانی در کودکان

انواع اختلالات گفتاری در کودکان را می توان به بخش های مختلفی تقسیم بندی کرد، که در این نوشتار یکی از تقسیم بندی ها را بررسی می کنیم:

اشتباهات سخن گویی

معایب سخن گویی

انواع اختلالات گفتاری در کودکان

اشتباهات سخن گویی: اگر کودک یک کلمه را اشتباه تلفظ کند و والدین و نزدیکان به آن اهمیت و توجهی نشان ندهند و کودک را برای تلفظ صحیح راهنمایی نکند، یک علت مشخصی است که باعث می شود بعدا او دچار انواع اختلالات گفتاری در کودکان شود. به عنوان مثال؛ چنانچه کودک کلمه ی ” آسان ” را ” آشان ” تلفظ کند، باید بلافاصه و با تکرار و حوصله تمام و با آرامش، به آموختن درست کلمه به کودک اقدام کرد، در غیر این صورت کودک تا مدت طولانی از تلفظ صحیح و درست آن کلمه اجتناب می کند.

معایب سخن گویی از انواع اختلالات گفتاری در کودکان : معایبی که در سخن گویی وجود دارند، اثرات عمیقی بر روی زندگی آینده کودک به همراه دارد و چه بسا که سازگاری اجتماعی کودک را شدیدا به خطر می اندازد و مشکلات متعددی برای او بوجود خواهد آورد. انواع اختلالات گفتاری در کودکان شامل موازد زیر می باشد:

خاموشی و تاخیر در سخن گویی: این اختلال امکان دارد به دنبال عوامل مختلفی همچون: فلج عضلانی، کم هوشی، کری، اختلالات دستگاه تکلم، ضایعات و امراض مغزی و… بروز کند و برطبق استانداردهای جهانی، اگر زمان این اختلالات بیشتر از ۴۲ ماه طول بکشد، غیر عادی محسوب می شود و باید در جهت پیدا کردن علت و همچنین درمان آن اقدامات لازم انجام گیرد. برای درمان این گونه اختلالات؛ متخصصین با استفاده از روش ها و تکنیک‌های خاص ” گفتار درمانی “ در جهت رفع معایب تلاش می کنند.

نقص در شنوایی: تنها راهی که می توان به وسیله ی آن حرکات عضلات و مفاصل تکلمی را هدایت کرد و صداهای مورد احتیاج را ایجاد و از سالم بودن آن ها اطمینان حاصل کرد، شنوایی است. برای سخن گفتن، شنوایی به تنهایی کافی نیست بلکه عامل های متعدد و مختلف دیگری در آن دخیل هستند. امکان دارد که اختلالات شنوایی مختلف با اختلالات تکلم و یادگیری همرا بوده است، بدون اینکه رابطه ای بین آن ها باشد.  فقط وسایل دقیق علمی در این زمینه به متخصصین کمک می کند که به تشخیصی درست دست یافته و درمان مؤثری در این زمینه داشته باشند.

لکنت زبان از انواع اختلالات گفتاری در کودکان: این مبحث، بحثی بسیار پیچیده است که در این نوشته به اختصار توضیحاتی در این زمینه و اختلال داده می شود. شیوع این بیماری بسیار زیاد است و در موارد مختلف سبب بروز اختلالات دیگری نیز می شود. این بیماری در بیشتر مواقع، با عواملی همچون ترس و وحشت، تشویش، اختلالات روانی، عقده ها، عدم اعتماد به نفس و … مرتبط شده است.

اختلالات زبان و گفتار چیست | اختلال زبان در dsm 5

پاسخ مشخصی برای این سوال وجود دارد. برای انواع اختلالات گفتاری در کودکان، تعاریف مختلفی ارائه شده است، که در این متن به دو تعریف تقریبا جامع آن می پردازیم:

” طبق DSM (راهنمای تشخیص اختلالات روانی)، لکنت زبان یک اختلال مربوط به رشد تکلم است که با تکرار های مکرر و طولانی کردن اصوات و سیلاب ها که به طور قابل توجهی روانی کلام را مختل می کند، مشخص می باشد. درنگ ها و سکوت های معمول، جریان موزون تکلم را درهم میریزد. علت اختلال معلوم نیست. ( کاپلان و سادوک، ۱۳۶۸،۲۴۸)

تعریف دیگر انواع اختلالات گفتاری در کودکان در ادامه آورده شده است:

” ریتم غیرعادی و غیر ارادی گفتار، با تکرار و تردید در شروع حروف یا سیلاب ها و با کلمات یک سیلابی که موجب توجه دیگران شده و در ارتباط با دیگران باعث ناراحتی شخص و یا شنوندگان می شود”.

انواع اختلالات گفتاری در کودکان که شامل لکنت زبان نیز می باشد از سنین حدود ۳-۴ سالگی آغاز می شود، یعنی دوره ای که اکتساب شدید گفتار در آن وجود دارد و همچنین لکنت زبان فیزیولوژیک اتفاق می افتد. ممکن است در این سن، کودک در مقابل دیگران به لکنت دچار شده، ولی به هنگام صحبت کردن با نزدیکان و همسالان خود بدون لکنت صحبت کند. همچنین امکان دارد که؛ برای اولین بار کودکی که به مدرسه می رود به دلایل مختلف، از جمله ترس از معلم خود، اضطراب صحبت کردن جلوی شنوندگان ناآشنا و غیره دچار لکنت زبان شود و چنانچه با او برخوردی دوستانه و درست شود، چه بسا ممکن است که لکنت او سریع رفع می شود.

در این سن، سازگاری کودک با محیط، در رشد گویایی او بسیار مؤثر است و همینطور بروز لکنت زبان و انواع اختلالات گفتاری در کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد.

عوامل ایجاد کننده ی انواع اختلالات زبان و گفتار را می توان از جوانب جسمانی و روانی مورد بررسی قرار داد و درمان اختلالات گفتاری را پیدا کرد.

انواع اختلالات زبان و گفتار

تا کنون انواع اختلالات گفتاری در کودکان شناسایی شده است که به عبارت زیر هستند:

لکنت زبان کلونیک از انواع اختلالات گفتاری در کودکان: عبارت است از؛ تکرار تشنج آمیز یک واج یا هجا قبل از اینکه کلمه یا جمله اداء شود و یا اینکه ادامه یابد. به عنوان مثال؛ ” مامامامان آآآمد “.

لکنت زبان تونیک: عبارت است از: حالتی که در آن عضلات گویایی، چند ثانیه تا یک دقیقه از حرکت بازمی ایستد و مانع تکلم می شود. به عبارت دیگر زبان بند می آید و زمانی که انقباض رفع می شود، کلام خیلی سریع و با شتاب ادا می شود.

لکنت زبان کلونو- تونیک: عبارت است از: ترکیب لکنت زبان کلونیک و تونیک. بر اثر برخورد نادرست و خشن با فرد مبتلا به لکنت و یا توقع بیش از ظرفیت و پتانسیل داشتن از او، موجب می شود که وی دچار ترکیبی از لکنت زبان کلونیک و تونیک شود.

بهترین تمرین‌ها برای کمک به لکنت زبان

در حین بازی با کودک در مورد جملاتی که کودک می گوید و لکنت ندارد نظر دهید و او را تشویق کنید.

اگر کودک مکرراً لکنت زبان دارد، فعالیتی را امتحان کنید که او را ملزم به استفاده از جملات کوتاه تر می کند. برای مثال، می‌توانید بازی‌ای انجام دهید که از کودک می‌خواهد جمله کوتاهی مانند «برو ماهی» را انجام دهد.

اگر کودک مبتلا به انواع اختلالات گفتاری در کودکان، آنقدر لکنت دارد که شما دائماً باید او را اصلاح کنید و حرف های او را تصحیح کنید، سعی کنید فقط شدیدترین لکنت ها یا برخی از آن ها را انتخاب کنید. همچنین می‌توانید فعالیت‌هایی را انتخاب کنید که به طول بیان کوتاه‌تری نیاز دارند.

هنگامی که کودک شما علائم لکنت مانند تکرار، طولانی شدن و انسداد را نشان می دهد، باید فوراً با گفتار درمانگر معتبر مشورت کنید.

منبع:کانون مشاوران ایران-انواع اختلالات گفتاری در کودکان | ۱۴درمان اختلالات گفتاری و زبانی در کودکان

اختلال اضطراب جدایی در نوزادان | درمان تضمینی + تشخیص

اختلال اضطراب جدایی در نوزادان باعث اضطراب بیش از حد مربوط به جدایی یک کودک از خانه و یا از کسانی (در نوجوانان و بزرگسالان) است که به فرد به آن ها وابسته است.

این اضطراب فراتر از میزانی است که برای رشد فرد انتظار می رود. ترس، اضطراب و  یا اجتناب ماندگار است، و حداقل به مدت ۴ هفته در کودکان و نوجوانان و به طور معمول ۶ ماه یا بیشتر در بزرگسالان به طول می انجامد.

اختلال اضطراب جدایی در نوزادان، معمولا از خانواده های غیرصمیمی نشات می گیرند. هنگامی که نوزاد از خانه و یا افراد وابسته اصلی جدا می شوند، ممکن است به طور پیوسته  احساس طرد، بی تفاوتی، غم و اندوه اجتماعی و یا مشکل تمرکز بر روی کار و یا بازی را نشان دهند.

بسته به سن افراد، ممکن است ترس از حیوانات، هیولا، تاریکی، دزد، سارق، آدم ربایان، حوادث رانندگی، سفر هواپیما، و شرایط دیگری را داشته باشند که به عنوان خطری برای یکپارچگی خانواده و یا خود افراد تلقی می شوند.

نگرانی در مورد مرگ و مردن نیز رایج است. امتناع از مدرسه رفتن ممکن است به مشکلات تحصیلی و اجتناب اجتماعی منجر شود.

کودکان ممکن است از این امر شکایت کنند که هیچ کس آن ها را دوست ندارد و یا مراقب آن ها نیست و در نتیجه آرزو می کنند که مرده بودند.

هنگامی که زمان جدایی بسیار ناراحت می شوند، ممکن است خشم و یا گاهی اوقات تنفر خود را نسبت به کسی که‌ آن ها را مجبور به جدایی‌ کرده، نشان دهند.

اضطراب جدایی در نوزادان دکتر هلاکویی

وقتی کودکان خردسال در شب تنها هستند، ممکن است تجارب ادراکی غیرمعمولی را گزارش دهند (مانند کودکانی که می گویند تصور می کنند افرادی که به اتاقشان ‌نگاه می کند، موجودات ترسناک به آن ها نزدیک می شوند یا حس می کنند چشم هایی به آن ها خیره شده اند).

کودکان مبتلا به این اختلال اضطراب جدایی در نوزادان اغلب به صورت سخت گیر، فضول و نیازمند توجه مداوم، می باشند. اغلب اوقات تقاضاهای مفرط کودک، به یک منبع سرخوردگی والدین تبدیل می شوند که  منجر به خشم و درگیری در خانواده است.

کودکان مبتلا به این اختلال اضطراب جدایی در نوزادان، گاهی اوقات، به صورت افراد وظیفه شناس، سازگار، و مشتاق به خوشحال سازی توصیف می شوند. کودکان ممکن است شکایت های جسمانی داشته باشند که به آزمایشات فیزیکی و روش های پزشکی منجر می شود ولی در  حقیقت مشکلی وجود ندارد.

حالت افسرده، غالبا وجود دارد و ممکن است با گذر زمان تداوم بیشتری پیدا کند و تشخیص فرعی اختلال افسرده خویی و یا اختلال افسردگی اساسی را توجیه کند. این اختلال ممکن است نسبت به اختلال مربوط به هراس با هراس از مکان های شلوغ اولویت داشته باشد.

اضطراب جدایی چیست؟

اختلال اضطراب جدایی در نوزادان ممکن است باعث شود که کودک گریه کند، جیغ بزند، به شما بچسبد، سرش را تکان دهد یا صورتش را پنهان کند، این کودکان وقتی کسی که او را نمی شناسد به آن ها نزدیک می شود غوغا می کنند.

همین واکنش‌ها ممکن است در مورد اعضای خانواده و دوستانی نیز رخ دهد که به نظر می‌رسید کودک شما زمانی از آن ها لذت می‌برد اما اکنون آن ها را “غریبه” یا حتی یک تهدید می‌داند.

اختلال اضطراب جدایی در نوزادان مرحله ای از رشد طبیعی است. در این مرحله، کودکان وقتی از والدین یا مراقبان اصلی خود جدا می شوند، مضطرب می شوند. اختلال اضطراب جدایی در نوزادان معمولاً از ۸ ماهگی کودکان شروع می شود و در سنین ۱۰ تا ۱۸ ماهگی شدیدتر می شود.

هنگامی که از والدین یا مراقبان خود جدا می شوند، به ویژه زمانی که از خانه دور هستند، احساس خطر و ناامنی می کنند.

آن ها برای امنیت و اطمینان به والدین و مراقبان خود نگاه می کنند. گریه نشان می دهد که کودکان احساس دلبستگی به والدین یا مراقبان خود را ایجاد کرده اند. گریه در این شرایط یک واکنش مثبت است.

اختلال اضطراب جدایی در نوزادان تا ۲۴ ماهگی کودکان ادامه دارد. در این سن، کودکان ماندگاری اشیا را یاد گرفته اند و اعتماد پیدا کرده اند. اضطراب جدایی به مرور برطرف می شود زیرا کودکان یاد گرفته اند که والدین یا مراقبان آن ها حتی زمانی که دیده نمی شود نیز هنوز وجود دارند.

کودکان یاد گرفته اند که به والدین خود اعتماد کنند یا در نهایت مراقبان خود باز خواهند گشت.

چگونه اضطراب جدایی کودک از مادر را کاهش دهد

به طور منظم او را در آغوش بکشید. کودک خود را در آغوش بگیرید و دلبستگی او را تقویت کنید

 جدایی های کوتاه مدت را شروع کنید. او را در اتاقی قرار دهید و ابتدا مطمن شوید که اتاق امن است و سپس او را برای مدت کوتاهی تنها بگذارید.

استقلال را تقویت کنید. به نوزاد خود اجازه دهید راحت در اتاق بگردد.

توضیح دهید که چرا او را ترک می کنید و کی بر می گردید.  هرچه کودک بزرگ تر می شود بیش تر می توانید توضیح دهید.

هرگز دزدکی او را تنها نگذارید. این کار باعث می شود که کودک اعتماد خود را نسبت به شما از دست بدهد. خداحافظی از او باعث می شود که احساس کند والدینش بی دلیل و ناگهانی او را ترک نمی کنند.

بنشینید و با هم کتاب بخوانید.

با کودک خود نقاشی بکشید.

به کودک خود اجازه دهید با یکی از دوستان خود فعالیتی انجام دهد.

وقتی فرزندتان بدون شما روز را پشت سر می گذارد، با تمجید از او، عزت نفسش را تقویت کنید.

درمان اضطراب جدایی در نوزادان

پس از هربار شیر دادن کمی از کودک خود فاصله بگیرید تا اختلال اضطراب جدایی در نوزادان را کاهش دهید.

حتما پیش از رفتن به کودک خود اطلاع دهید.

به وعده هایی که می دهید عمل کنید تا اعتماد او را تقویت کنید.

او را در محیط آشنا قرار دهید و از پرستار بخواهید به خانه بیاید.

سعی کنید برنامه های ترسناک را مشاهده نکنید.

به فرزندتان بگویید که حالش به مرور بهتر خواهد شد.

منبع:کانون مشاوران ایران-اختلال اضطراب جدایی در نوزادان | درمان تضمینی + تشخیص

آلرژی به شیر گاو در نوزادان | علل، علائم و درمان

الرژی به شیر گاو در نوزادان امری نسبتاً شایع است. شیر مادر تنها منبع تغذیه و انرژی برای نوزادان در شش ماه اول است و نوزادان به ندرت علائم حساسیت به شیر مادر را نشان می دهند. با این حال، شیر خشک یا شیر گاو نیز ممکن است باعث واکنش های آلرژیک شود. علاوه بر این، علائم و نشانه های آلرژی معمولاً بلافاصله یا ظرف یک یا دو ساعت پس از مصرف شیر آشکار می شوند.

الرژی به شیر گاو در نوزادان چیست؟

آلرژی غذایی زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن (مکانیسم دفاعی خود بدن) به غذاهای خاص واکنش غیرعادی نشان دهد. معمولاً سیستم ایمنی به بدن کمک می کند تا با چیزهای مضر مانند پاتوژن ها مبارزه کند. برای افراد مبتلا به آلرژی غذایی، سیستم ایمنی به اشتباه برخی از اجزای غذا را مضر تشخیص می دهد و واکنش نامناسبی ایجاد می کند. این امر منجر به علائم و نشانه های ناخوشایند و گاهی نگران کننده می شود.

آلرژی به شیر وضعیتی است که سیستم ایمنی بدن پروتئین شیر را به اشتباه به عنوان یک جسم خارجی یا چیزی که به بدن آسیب می رساند و به آن حمله می کند، می گویند.  حدود ۲ تا ۳ درصد نوزادان از حساسیت به شیر رنج می برند.

واکنش های آلرژیک شدید (آنافیلاکسی) شامل تنفس پر سر و صدا، خس خس سینه، تورم یا گرفتگی در گلو است، کودکان خردسال ممکن است به دلیل واکنش آلرژیک شدید رنگ پریده شده و علائم آلرژی را نشان دهند.

آیا نوزاد به شیر مادر حساسیت دارد؟

خیر. نوزاد نمی تواند به شیر مادر حساسیت داشته باشد زیرا شیر مادر به طور خاص برای مصرف توسط نوزاد انسان ساخته شده است . اگر نوزاد علائم آلرژی به شیر مادر نشان می دهد، ممکن است به ماده ای که مادر خورده است حساسیت داشته باشد در این شرایط نوزاد پس از مصرف شیر مادر علائمی شبیه آلرژی نشان دهد.

آزمایش تشخیص حساسیت به پروتئین گاوی

اگر به الرژی به شیر گاو در نوزادان (CMPA) مشکوک باشید، پزشک ممکن است آزمایش های آلرژی خاصی را برای تایید تشخیص خود انجام دهد. این آزمایش‌ها ممکن است شامل آزمایش خون، آزمایش پوستی، آزمایش پچ یا تغییر رژیم غذایی و به دنبال آن چالش غذایی باشد.

الرژی به شیر گاو در نوزادان واکنش سیستم ایمنی بدن به پروتئین (کازئین و آب پنیر) موجود در شیر گاو است. همچنین می تواند با سایر شیرهای حیوانی نیز اتفاق بیفتد. سیستم ایمنی نوزاد، پروتئین ها را به عنوان چیزی مضر اشتباه می گیرد و به جای جذب آن ها برای تغذیه، به آن ها حمله می کند.

الرژی به شیر گاو در نوزادان

چه چیزی باعث الرژی به شیر گاو در نوزادان می شود؟

علل الرژی به شیر گاو در نوزادان مشخص نیست.

روند این بیماری به این صورت است که وقتی غذا وارد روده کوچک می شود، سیستم ایمنی بدن آن را یک جسم خارجی اشتباه می گیرد و به آن حمله می کند و باعث واکنش آلرژیک می شود.

به نظر می رسد ژنتیک و عوامل محیطی علت اساسی آلرژی غذایی می باشند.

لاکتوز قند موجود در شیر تولید شده توسط همه پستانداران از جمله انسان است. گاهی اوقات افراد به اندازه کافی آنزیم لاکتاز در روده خود برای تجزیه لاکتوز تولید نمی کنند.

تعداد بسیار کمی از نوزادان دچار عدم تحمل لاکتوز واقعی هستند، این یک بیماری ژنتیکی نادر که در آن نوزاد بدون هیچ گونه آنزیم لاکتاز متولد می شوند. (به آن عدم تحمل لاکتوز اولیه می گویند). با این حال، بسیاری از مردم بعداً در زندگی خود یعنی بعد از ۵ سالگی دچار عدم تحمل لاکتوز می شوند.

نوزادان و کودکان خردسال در صورتی که دیواره روده آن ها به دلیل بیماری مانند گاستروانتریت یا آلرژی یا عدم تحمل به غذای دیگر آسیب ببیند، نسبت به شیر دچار عدم تحمل می شوند. این عدم تحمل لاکتوز ثانویه نامیده می شود و پس از بهبودی روده، معمولاً طی چند ماه، از بین می رود.

منبع:کانون مشاوران ایران-آلرژی به شیر گاو در نوزادان | علل، علائم و درمان

صحبت در مورد رابطه جنسی با همسر

صحبت در مورد رابطه جنسی با همسر خود اهمیت زیادی دارد، اما بسیاری از افراد این موضوع را بسیار بی اهمیت می دانند و از صحبت در مورد رابطه جنسی خودداری می کنند.

صحبت در مورد رابطه جنسی با همسر

مهم این است که احساس کنیم نیازها و خواسته های ما مورد توجه قرار گرفته و برآورده شوند. وقتی این اتفاق بیفتد ارتباط بهتری خواهیم داشت. از طرف دیگر، زمانی که نیازها و خواسته‌های خود را برآورده نمی‌کنیم، ممکن است احساس کنیم از نظر عاطفی از شریک زندگی خود جدا شده‌ایم و در رابطه چندان عالی نیستیم.

زمانی که احساس نارضایتی می کنیم یا نیازهای ما توسط شریکمان برآورده نمی شود، موثرترین کاری که می توان انجام داد این است که نیازها و خواسته های خود و آنچه را که حس خوبی به ما می دهد، در میان بگذاریم.

اشتباه ۱: وانمود کردن

اکثریت زنان و مردان حداقل یک بار که ارگاسم را تجربه کرده‌اند، اما روند تجربه این احساس بسیار حساس می باشد. اگر ارگاسم را تجربه نمی کنید به همسر خود بگویید و با او در مورد دلایلی که احساس می کنید این اتفاق رخ نمی دهد صحبت کنید.

اشتباه۲: عشق معادل رابطه جنسی خوب است

اصلا به این شکل نیست، چالش های رابطه جنسی به طور کامل با رابطه روزانه و عشق میان شما متفاوت می باشد، تنها به این دلیل که عاشق همسرتان هستید نمی توان گفت که رابطه جنسی خوبی نیز دارید.

پرسش و پاسخ در مورد روابط زناشویی

روی نکات مثبت تمرکز کنید.

با گفتن آنچه دوست دارید به همسرتان شروع کنید! سپس، به گسترش گفتگو ادامه دهید تا زمانی که در یک گفتگوی سالم در مورد امورجنسی قرار بگیرید.

صحبت در مورد رابطه جنسی

بهترین زمان را انتخاب کنید |چگونه سر صحبت را با نامزد خود باز کنیم

بهترین کار این است که در مورد مسائل خارج از اتاق خواب بحث کنید، نه بلافاصله پس از وقوع، بلکه روزها یا حتی هفته‌ها بعد. با این روش به همسرتان و خودتان اجازه میدهید تا بهتر روی موارد بهتر متمرکز شوید و دلایل آن را بهتر کشف کنید.

ارتباط خوب به این معنی است که مطمئن شوید شریک زندگی شما ظرفیت عاطفی برای صحبت صمیمانه را دارد. برنامه‌ریزی زمانی دیرتر می‌تواند به زوج اجازه دهد تا تمرکز بهتری داشته باشند.

سکس را در تقویم خود قرار دهید

نوشتن تاریخ ها و برنامه ریزی برای داشتن رابطه جنسی مفید است. برنامه‌ریزی رابطه جنسی، ارتباط رابطه جنسی را در آینده افزایش می‌دهد، اما به طور طبیعی رابطه جنسی را به طور کلی افزایش می‌دهد.

زمان و مکان بسیار مهم است. حتما برای آن برنامه ریزی کنید تا شرایط را برای آن فراهم کنید و برای آن آماده شوید.

نکات صحبت در مورد رابطه جنسی با همسر

در مورد محرک های جنسی صحبت کنید

هر کسی می‌تواند نسبت به یک سری موارد تحریک بیش تری نشان دهد این موارد را درک کرده یا در مورد کشف آن ها با همسر خود صحبت کنید.

در مورد نقاط قوت جنسی یکدیگر صحبت کنید

اعتبار برای هر رابطه سالم، از جمله رابطه جنسی، ضروری است. انسان‌ها، طوری برنامه‌ریزی شده‌اند که منفی فکر کنند و منفی فکر کردن در مورد رابطه جنسی اغلب می تواند تأثیرات ماندگاری داشته باشند.

به ازای هر نظر منفی که می‌شنویم، به ۳ تا ۵ مورد مثبت نیاز داریم تا مغزمان را دوباره تنظیم کنیم و انعطاف‌پذیری عصبی آن را بازسازی کنیم. زوج های سالم یکدیگر را درک می کنند و به یکدیگر اعتبار می دهند.

آن ها مطمئن می شوند که به همه چیز می پردازند، روی نکات مثبت تمرکز می کنند و به شریک زندگی خود نیز اجازه می دهند تا آن ها را به اشتراک بگذارد.

انتظارات خود را ارزیابی کنید

ممکن است فردا احساس متفاوتی نسبت به امروز داشته باشیم. و با آن، بدن ما در حال تغییر است. بنابراین آنچه امروز احساس خوبی دارد ممکن است در عرض یک هفته احساس خوبی نداشته باشد. بنابراین به ارزیابی انتظارات خود ادامه دهید و به یاد داشته باشید که تنها یک راه برای داشتن رابطه جنسی وجود ندارد.

تخیلات جنسی خود را مطرح کنید

به شریک زندگی‌تان درباره فانتزی‌ خود بگویید. مختصر و فقط چند جمله در مورد آن بگویید. پس از آن، به شریک زندگی خود اجازه دهید تا بداند که شما برای تجربیات جنسی جدید که او نیز دوست دارد آن ها را امتحان کند آماده هستید. با این کار به یکدیگر نزدیک تر شده و راحت تر می شوید.

قدردان شریک زندگی خود باشید

سعی کنید به کاری فکر کنید که همسرتان انجام داده است که شما دوست دارید و مطمئن شوید که به از آن ها قدردانی لازم را می کنید. به همسرتان نشان دهید که از کارهایی که برای شما انجام داده است قدردانی می کنید، این می تواند به شما کمک کند تا صمیمیت بین خود را بیشتر کنید.

منبع:کانون مشاوران ایران-صحبت در مورد رابطه جنسی با همسر

بهترین سن ازدواج با تشخیص حرفه ای

سن ازدواج، بهترین سن ازدواج چه زمانی است؟

بعضی افراد از روی سن تشخیص می دهند که وقت ازدواج رسیده است و یا نه و این سن نشان دهنده آمادگی فرد برای ازدواج می باشد.

این طرز فکر در گذشته بسیار متداول بوده است، اما امروزه مطالعات عمیق و گسترده روانشناختی و روحیات متفاوت انسان های عصر حاضر در این زمینه به نتایج مختلفی رسیده است.

بهترین سن ازدواج

در واقع سن ازدواج مجموعه ای از نشانه های آمادگی برای ازدواج می باشد اما برای رسیدن به آن نیاز به شناخت و خود آگاهی می باشد و فرد باید به شناخت خود برسد و معیارهای خود را برای ازدواج مشخص کند.

در برخی از مواقع افراد در مورد روحیات خود با مشکلاتی رو به رو می شوند که نشات گرفته از عدم آگاهی و شناخت آن ها می باشد.

در چنین شرایطی فرد باید به روانشناس و مشاور خانواده مراجعه کند تا با استفاده از راهکارهای موثر بتواند آگاهی خود را در این زمینه افزایش دهد و تصمیم گیری صحیح و درستی داشته باشد.

بلوغ هیجانی و اجتماعی مهم تر از سن ازدواج

برای ازدواج کردن تنها بلوغ جنسی در پسران و دختران کافی نمی باشد و فرد باید به بلوغ عاطفی، هیجانی و روانی برسد منظور از بلوغ روانی تغییر نگاه او به زندگی است یعنی نگاه او به زندگی با نگاه یک کودک یا نوجوان به زندگی فرق داشته باشد.

خود فرد متوجه این موضوع نمی شود و بیشتر اطرافیان متوجه تغییر رفتار او خواهند شد، از جمله ویژگی ها و مشخصه های بلوغ عاطفی، هیجانی و اجتماعی می توان به موارد زیر اشاره نمود:

اعتماد به نفس و عزت نفس دارد.

می تواند تکیه گاه باشد.

می تواند عادت های غلط خود را ترک کرده و قادر به تغییر رفتار و اصلاح آن باشد.

درک بالا دارد و می تواند با تغییرات و مشکلات سازگار شود. و برای حل آن ها تلاش کند.

بتواند به خوبی احساسات و هیجانات خود را کنترل کند.

آینده نگر و هدفمند است.

توانایی مدیریت خود و خانواده را دارد.

مسئولیت پذیر است.

می تواند نیازهای مالی، علمی و بهداشتی خانواده را تامین کند.

توانمند و پخته بوده و به خودباوری رسیده است.

مستقل است یا برای مستقل بودن تلاش می کند.

توانایی درک جنس مخالف و انسان های دیگر را دارد و متعصب و لجباز نیست.

تلاش گر، پر انرژی و دارای خلق متعادل است.

با وجدان و با اخلاق است و به منافع جمع احترام می گذارد و تنها به منافع خود فکر نمی کند.

از چیزی نمی ترسد و برای هر شکست و مشکلی، برنامه دارد.

نمی توان به آسانی تشخیص داد که آیا آن فرد به بلوغ روانی و اجتماعی رسیده است یا نه، در این زمینه مشاوره گرفتن از روانشناس می تواند به فرد بسیار کمک کند تا بهتر خود و شرایطش را بشناسد و زندگی خوبی را برای خود رقم بزند.

اختلاف بر سر محل زندگی

اختلاف بر سر محل زندگی | دلایل و راه حل مناسب برای انتخاب محل سکونت

بهترین سن ازدواج چه زمانی است؟

سن ازدواج محدود به عدد خاصی نمی باشد برای برخی از افراد ممکن است ۲۰ سالگی سن مناسبی برای ازدواج باشد و فرد دیگری حتی در ۳۵ یا ۴۰ سالگی نیز آمادگی برای ازدواج نداشته باشد.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-بهترین سن ازدواج با تشخیص حرفه ای