علت گریه بی دلیل نوجوان ✔️ علت و درمان قطعی

علت گریه بی دلیل نوجوان یک واکنش طبیعی انسان به طیف وسیعی از احساسات است، از شادی و عشق گرفته تا غم و اندوه. گریه می‌تواند نشانه‌ای از سلامت روان و عاطفی خوب باشد، زیرا به ما کمک می‌کند تا احساسات خود را پردازش کنیم و با استرس مقابله کنیم.

با این حال، گاهی اوقات نوجوانان ممکن است گریه‌های بی دلیلی داشته باشند که به نظر می‌رسد هیچ دلیل خاصی برای آنها وجود ندارد. این گریه‌ها می‌توانند نگران‌کننده باشند، زیرا ممکن است نشانه‌ای از یک مشکل اساسی سلامت روان باشند. در ادامه علت گریه بی دلیل نوجوان آمده است.

علت گریه بی دلیل نوجوان

در اینجا برخی از دلایل احتمالی گریه بی دلیل نوجوان آورده شده است:

افسردگی: افسردگی یک اختلال روحی شایع است که می‌تواند باعث طیف گسترده‌ای از علائم شود، از جمله گریه بی دلیل، غم و اندوه، بی‌حوصلگی و بی‌انگیزگی.

اضطراب: اضطراب نیز یک اختلال روحی شایع است که می‌تواند باعث علائمی مانند تنش، نگرانی، تحریک‌پذیری و گریه بی دلیل شود.

استرس: استرس می‌تواند باعث طیف وسیعی از علائم جسمی و روحی شود، از جمله گریه بی دلیل.

تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی که در دوران بلوغ رخ می‌دهد، می‌تواند باعث نوسانات خلقی و گریه بی دلیل شود.

مشکلات خانوادگی یا مدرسه: مشکلات خانوادگی یا مدرسه نیز می‌توانند باعث استرس و اضطراب در نوجوانان شوند که می‌تواند منجر به گریه بی دلیل شود.

سوابق سوء استفاده یا بدرفتاری: نوجوانانی که در معرض سوء استفاده یا بدرفتاری قرار گرفته‌اند، ممکن است بیشتر در معرض گریه بی دلیل باشند.

داروها: برخی از داروها، مانند داروهای ضد افسردگی یا ضد اضطراب، می‌توانند باعث گریه بی دلیل شوند.

چرا بی دلیل گریه میکنم

چرا بی دلیل گریه میکنم نی نی سایت. گریه‌های غیرمنتظره می‌تواند با احساسات قوی و شرایط سلامت روانی، از جمله افسردگی، اضطراب، فرسودگی شغلی، اندوه و شرم مرتبط باشد.

افسردگی: کارشناسان بهداشت روان در سطح جهانی  نوسانات خلقی و طغیان های عاطفی را به عنوان علائم رایج افسردگی توصیف می کنند. بر اثر افسردگی یا بیماری دوقطبی یک دقیقه ممکن است عصبانی باشید و لحظه بعد بی اختیار گریه کنید. در موارد دیگر، ممکن است خاموش شوید و بی حس شوید بدون اینکه بدانید چرا.

اضطراب و ترس: گریه های غیرقابل کنترل اغلب می تواند با اضطراب مرتبط باشد و می‌تواند برخی از قوی‌ترین واکنش‌های بدن را برانگیزد، بر احساسات تأثیر بگذارد و علائمی مانند غم و اندوه یا میل به گریه را ایجاد کند. ترس همچنین می‌تواند باعث گریه افراد شود به خصوص اگر این ترس شدید بوده و باعث به خطر انداختن زندگی و سلامت فرد شود.

فرسودگی شغلی: فرسودگی شغلی شکلی از فرسودگی کامل ذهنی و جسمی است که در اثر استرس های مزمن مداوم ایجاد می شود. علل فرسودگی شغلی ممکن است شامل کار، فرزندپروری ( به ویژه برای مادر )، آموزش و مراقبت باشد، بسیار دیده می شود که افراد به دلیل فشار کاری بسیار بالا دچار گریه های ناگهانی می شوند.

 

اندوه: گریه غیرقابل کنترل اغلب با اندوه مرتبط است. این احتمال وجود دارد که درماندگی و ناامیدی مرتبط با مسائل مربوط به دلبستگی مانند سوگ، جدایی‌های عاشقانه، حرکت‌ها یا جدایی‌ها قدرت برانگیختن اشک را داشته باشد.

شرم: گریه غیرقابل کنترل می تواند پاسخی منطقی به انواع احساساتی باشد که شرم برمی انگیزد، از جمله خجالت یا خودآگاهی. شرم اغلب زمانی اتفاق می افتد که افراد از مرزهای هنجارهای اجتماعی فراتر می روند. تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که گریه‌کنندگان اگر از گریه خجالت می‌کشند یا خجالت می‌کشند، یا با افرادی که حمایت نمی‌کنند، حالشان بدتر می‌شود.

 احساس غرق شدن: احساس غرق شدن با احساس استرس در هم آمیخته است. انبوهی از احساسات منفی ایجاد می کند. که می تواند رشد کند و غیر قابل کنترل شود. گریه به عنوان راهی برای رهایی از این احساسات شدید و مقابله با احساس غرق شدن عمل می کند.

احساس پوچی: احساس پوچی می تواند یک جنگ درونی گیج کننده از احساسات ایجاد کند. ۸ هنگامی که پوچی رخ می دهد، ممکن است نتوانید احساسات را تشخیص دهید، اما احتمالاً به تنهایی، غم و اندوه یا احساس بی حسی مرتبط هستند. این احساسات می توانند ایجاد شوند و عوارض عاطفی داشته باشند که منجر به گریه می شود.

درمان افسردگی نوجوانان در خانه

اگر نگران گریه بی دلیل نوجوان خود هستید، مهم است که با او صحبت کنید و ببینید آیا مشکلی وجود دارد که او از آن صحبت نمی‌کند. سعی کنید یک محیط حمایتی و همدردی ایجاد کنید تا نوجوان شما احساس راحتی کند و احساسات خود را با شما در میان بگذارد.

در اینجا چند نکته برای کمک به نوجوانی که بی‌دلیل گریه می‌کند آورده شده است:

به او اطمینان دهید که احساساتش را می‌فهمید و حمایت می‌کنید.

به او کمک کنید تا احساسات خود را پردازش کند.

اگر فکر می‌کنید نوجوان شما به کمک حرفه‌ای نیاز دارد، او را تشویق کنید تا با یک روانشناس یا مشاور صحبت کند.

اگر متوجه علت گریه بی دلیل نوجوان شدید یا طولانی مدت است، مهم است که با یک متخصص سلامت روان مشورت کنید. آنها می‌توانند به شما کمک کنند تا علت گریه را شناسایی کنید و درمان مناسب را دریافت کنید. برای صحبت با برترین متخصصان نوجوان می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

علت گریه بی دلیل نوجوان

علائم افسردگی

افسردگی یک اختلال روانی شایع است که می تواند بر احساسات، افکار و رفتارهای فرد تأثیر بگذارد. علائم افسردگی می تواند خفیف یا شدید باشد و ممکن است به صورت دوره ای یا مداوم رخ دهد.

منبع:کانون مشاوران ایران-علت گریه بی دلیل نوجوان ✔️ علت و درمان قطعی

بیش فعالی دختران ✔️ اگر بیش فعالی درمان نشود

بیش فعالی دختران اختلالی است که با الگوهای رفتاری غیرقابل کنترل و بیش از حد مشخص می شود. این اختلال می تواند در هر سنی شروع شود، اما اغلب در دوران کودکی تشخیص داده می شود. بیش فعالی در دختران شایع است، اما اغلب به عنوان اختلال در پسران شناخته می شود. زنان بیشتر از مردان دارای صفات درونی هستند. به طور خاص، دختران بیشتر به سمت بی توجهی و بی نظمی گرایش پیدا می کنند.

علیرغم اطلاعات فراوان در مورد ADHD، درک ما از دختران با این اختلال هنوز به طرز شگفت آوری محدود است. برای چندین دهه، کودکان بیش فعال و تکانشی مبتلا به بیش فعالی تشخیص داده شده اند. دخترانی که اغلب بی توجه تر از بیش فعالی بودند، به ندرت آن معیارهای اولیه را برآورده می کردند و بنابراین تشخیص داده نمی شدند و به آنها توجهی نمی شد. در آن زمان بیش فعالی یک اختلال در نظر گرفته شد که عمدتاً پسران را تحت تأثیر قرار می دهد.

بیش فعالی در دختران

اکنون می دانیم که مسیر رشد دختران برعکس پسران است. در واقع، برای دختران، بلوغ نشانه تشدید علائمی مانند واکنش عاطفی، اضطراب و نوسانات خلقی است. این تغییرات هر ماه تشدید می شود، زمانی که تغییر سطح استروژن قبل از قاعدگی می تواند باعث ایجاد یک ترن هوایی عاطفی شود. علائم بیش فعالی در دختران می تواند شامل موارد زیر باشد:

عدم توانایی نشستن یا ایستادن در یک مکان

بیقراری و تکانشگری

دقت و تمرکز ضعیف

عدم توانایی گوش دادن به دستورالعمل ها

تداخل با دیگران

تکرار کردن رفتارهای نامناسب

تغییرات خلقی ناگهانی

اگر نگران بیش فعالی کودک و نوجوان خود هستید، با یک متخصص بهداشت روان مشورت کنید. مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان با بهترین روش های روز دنیا بدون عوارض جانبی پرخاشگری کودک را ریشه یابی و درمان می کند. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

بیش فعالی دختران

علل بیش فعالی در دختران

علت دقیق بیش فعالی در دختران هنوز به طور کامل مشخص نشده است. اعتقاد بر این است که این اختلال ممکن است به دلیل ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد شود.

عوامل ژنتیکی: تحقیقات نشان داده است که بیش فعالی در خانواده ها ارثی است. اگر یکی از والدین یا خواهر و برادر شما بیش فعالی داشته باشد، احتمال ابتلای شما به این اختلال بیشتر است.

عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند قرار گرفتن در معرض سموم در دوران بارداری یا زایمان نیز ممکن است خطر ابتلا به بیش فعالی را افزایش دهد.

تشخیص بیش فعالی در دختران: تشخیص بیش فعالی در دختران معمولاً توسط پزشک یا متخصص بهداشت روان انجام می شود. برای تشخیص بیش فعالی، پزشک یا متخصص بهداشت روان از شما در مورد علائم خود و سابقه پزشکی شما سوال خواهد پرسید. آنها ممکن است همچنین از شما بخواهند که آزمایشاتی را انجام دهید، مانند تست توجه و تمرکز.

درمان بیش فعالی در دختران

درمان بیش فعالی در دختران معمولاً ترکیبی از داروها و درمان رفتاری است.

داروها: داروها می توانند به کنترل علائم بیش فعالی کمک کنند. داروهای معمولی برای بیش فعالی در دختران شامل محرک ها و غیر محرک ها هستند.

محرک ها: محرک ها داروهایی هستند که سیستم عصبی مرکزی را تحریک می کنند. آنها می توانند به بهبود تمرکز و توجه کمک کنند. برخی از محرک های رایج برای بیش فعالی در دختران عبارتند از اتوماکسین (ریتالین)، دکستروآمفتامین (دکسدرین) و متیل‌فنیدیت (کمپکتیل).

غیرمحرک ها: غیرمحرک ها داروهایی هستند که سیستم عصبی مرکزی را تحریک نمی کنند. آنها می توانند به بهبود تمرکز و توجه کمک کنند. برخی از غیرمحرک های رایج برای بیش فعالی در دختران عبارتند از آتوماکسین (آتومکسین) و گانفتامین (سترادیل).

درمان رفتاری: درمان رفتاری می تواند به دختران مبتلا به بیش فعالی کمک کند تا مهارت های مقابله ای را بیاموزند و رفتارهای خود را کنترل کنند. درمان رفتاری معمولاً شامل مشاوره فردی یا گروهی است.

نکات رفتار با دختر بیش فعال

به او کمک کنید تا یک قدرت یا استعداد را شناسایی  کرده و جشن بگیرد.

سعی کنید بدون ارائه راه حل یا اصلاح گوش دهید.

دخترتان را تشویق کنید تا با فعالیت‌های بعد از مدرسه درگیر شود  تا به او کمک کنند در یک محیط اجتماعی احساس امنیت، راحتی و اعتماد به نفس داشته باشند. به همین ترتیب، اگر دختر شما تکانشی یا بیش از حد است، موقعیت‌های اجتماعی که در آن می‌تواند انرژی آزاد کند، مانند تئاتر یا ورزش، می‌تواند کارها را روان‌تر کند.

وقتی درک روشنی از نیازهای دخترتان داشته باشید، شما و او می‌توانید برای ایجاد موقعیت‌هایی که توانایی‌های او را تقویت می‌کند و در زمینه‌هایی که او احساس شایستگی کمتری می‌کند، حمایت کنید.

داشتن ADHD می تواند ناامید کننده و تحقیرکننده باشد. دختران مبتلا به ADHD اغلب مشکلات خود را پنهان می‌کنند و از درخواست کمک خجالت می‌کشند (حتی وقتی واقعاً به آن نیاز داریم). دختر ۱۶ ساله ای که می شناسم توضیح داد که تلاش برای سرپوش گذاشتن بر مبارزاتش و احساساتش چقدر دردناک بود. او گفت: “من خیلی دلم می خواست مثل بقیه باشم.” من نمی خواستم کمک بخواهم زیرا نمی خواستم دختر عجیب و غریبی باشم که نمی تواند این کار را انجام دهد.

در دختران، بیش فعالی اغلب به عنوان یک “اختلال پنهان” شناخته می شود و دلیل خوبی نیز دارد. بیشتر دختران مبتلا به ADHD نوع بی توجهی دارند، به این معنی که در تمرکز مشکل دارند اما بیش فعال و تکانشی نیستند. اما حتی آنهایی که بیش فعال و تکانشی هستند علائم کمتری نسبت به پسران نشان می دهند، بنابراین اغلب نادیده گرفته می شود و درمان نمی شوند.

منبع:کانون مشاوران ایران-بیش فعالی دختران ✔️ اگر بیش فعالی درمان نشود

دعوای والدین ✔️ تاثیرات وحشتناکی که نمی دانید

دعوای والدین یکی از چالش‌های مهمی است که می‌تواند بر زندگی کودکان تأثیر منفی بگذارد. کودکان از والدین خود به عنوان منبع اصلی امنیت و حمایت عاطفی یاد می‌کنند. زمانی که والدین با یکدیگر دعوا می‌کنند، این احساس امنیت و حمایت از بین می‌رود و کودک دچار احساسات منفی مانند ترس، اضطراب، خشم و ناامیدی می‌شود.

در دعوای والدین اغلب فرزندان بازنده هستند. این مقاله تأثیر خطرناک دعوای والدین بر کودکان را بررسی می‌کند و نکاتی را برای مدیریت سازنده دعوا ارائه می‌کند. فرزندپروری یک مهارت است. ما این مهارت را با روش‌های مختلف مانند الگوبرداری از سبک فرزندپروری والدین خود،  تماشای والدین دیگر و اطلاعات سایر منابع رسمی و غیررسمی توسعه می‌دهیم.

مغز انسان به گونه ای طراحی شده است که تشخیص درست از نادرست در حالت عصبانیت برای ما دشوار است. این وضعیت زمانی پیش می‌آید که والدینی که درگیر دعوا هستند قادر به درک تأثیر اعمالشان بر فرزندانشان نیستند.

گاهی اوقات ممکن است والدین برای حل تعارضات خود مشکل پیدا کنند. در چنین مواقعی می توانند از متخصصان کمک بگیرند و آرامش را در خانه تضمین کنند. زیرا، محیط خانه منفی بر وضعیت عاطفی کودکان تأثیر می گذارد. برای صحبت با برترین متخصص خانواده می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

تاثیر دعوای والدین بر کودکان

ذهن در دوران نوزادی و اوایل کودکی به تعامل بین مراقبین حساس است. والدین با درگیر شدن در یک مشاجره پس از عشق و محبت به فرزندان خود، اطلاعات ضد و نقیضی برای آن ها ارسال می کنند.

دعوای والدین می‌تواند تأثیرات مخربی بر جنبه‌های مختلف زندگی کودکان داشته باشد، از جمله:

سلامت روان: کودکانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات روانی مانند اضطراب، افسردگی، اختلالات خواب، پرخاشگری و اختلالات رفتاری هستند.

رشد عاطفی: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است احساس کنند که مقصر هستند یا که آنها باعث این دعواها می‌شوند. این احساسات می‌تواند منجر به احساس گناه، شرم، ناامنی و اعتماد به نفس پایین در کودک شود.

روابط اجتماعی: کودکانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، ممکن است در برقراری روابط اجتماعی با دیگران دچار مشکل شوند. آنها ممکن است از برقراری ارتباط با دیگران اجتناب کنند یا در روابط خود دچار مشکل شوند.

پیشنهاد مشاور: پرخاشگری کودکان در سنین مختلف

دعوای والدین 

تحصیلات: کودکانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، ممکن است در مدرسه دچار مشکل شوند. آنها ممکن است تمرکز خود را از دست بدهند، در انجام تکالیف خود دچار مشکل شوند و نمرات خود را کاهش دهند.

ثابت شده است که دعوای والدین از نظر روانی برای کودکان مخرب است. دعوای طولانی مدت والدین می تواند منجر به اعتماد به نفس پایین، احساس تنهایی، افسردگی، اضطراب، استرس، خواب و مشکلات یادگیری شود.

وقتی شدت مشاجره افزایش می یابد، کودکان احساس ناامنی و ترس می کنند. در نتیجه، آنها تمایل دارند بیشتر اوقات هوشیار بمانند، که مانع از تمرکز آنها بر روی مدرسه و فعالیت های همسالان می شود.

کودکانی که شاهد درگیری های درون خانواده خود هستند، درگیری های روانی خود را به شکل شکایات جسمی مکرر نشان می دهند. اینها بچه هایی هستند که معمولاً از ” شکمم درد می کند!” شکایات رایج این گونه کودکان شامل سردرد، درد عضلانی، معده درد، سرماخوردگی و حساسیت های پوستی، کمبود وزن یا اضافه وزن است.

 کاهش تأثیر دعوای والدین بر کودکان

اهمیت پیوند بین همسران برای تقویت احساس امنیت در کودکان. درگیری‌های آشکار خانوادگی، پرخاشگری مکرر، طغیان خشم و اختلال در روابط خانوادگی تأثیرات مخرب بلندمدتی بر سلامت جسمی و روانی کودکان دارند.

اگر شما در حال حاضر با دعوای والدین خود دست و پنجه نرم می‌کنید، می‌توانید با انجام اقدامات زیر تأثیر این دعواها را بر کودکان خود کاهش دهید:

دعواهای خود را در حضور کودکان انجام ندهید. اگر نمی‌توانید از دعوا کردن خودداری کنید، سعی کنید این دعواها را در مکانی خارج از دسترس کودکان انجام دهید.

در مورد دعوای خود با کودکان صحبت نکنید. کودکان نمی‌توانند درک کنند که دعوای والدین آنها به خاطر آنها نیست. صحبت کردن در مورد دعوای خود با کودکان ممکن است باعث ایجاد احساس گناه و ناامنی در آنها شود.

به کودکان خود اطمینان دهید که آنها دوست‌داشتنی و مورد حمایت هستند. به کودکان خود بگویید که آنها مقصر دعوای والدین خود نیستند و که شما آنها را دوست دارید.

از کمک متخصصان استفاده کنید. اگر نمی‌توانید دعوای خود را مدیریت کنید، از کمک متخصصان مانند مشاوران خانواده یا روان‌شناسان استفاده کنید.

دعوای والدین یک مشکل جدی است که می‌تواند تأثیرات مخربی بر کودکان داشته باشد. اگر شما در حال حاضر با دعوای والدین خود دست و پنجه نرم می‌کنید، اقدامات لازم را برای کاهش تأثیر این دعواها بر کودکان خود انجام دهید.

منبع:کانون مشاوران ایران-دعوای والدین ✔️ تاثیرات وحشتناکی که نمی دانید

بازگشت به مدرسه ✔️ ۱۵ نکته طلایی

بازگشت به مدرسه می تواند هم برای دانش آموزان و هم برای والدین یک چالش باشد. بعد از یک تابستان طولانی، ممکن است سخت باشد که دوباره به روال مدرسه برگردیم. با این حال، با کمی برنامه ریزی و آماده سازی، می توانید یک شروع موفق داشته باشید.

در اینجا چند نکته برای بازگشت به مدرسه آورده شده است:

از قبل برای کلاس های خود آماده شوید. قبل از شروع مدرسه، فهرستی از کلاس های خود و منابع مورد نیاز خود را تهیه کنید. این به شما کمک می کند تا از همگام بودن با مطالب عقب نمانید.

یک برنامه منظم برای خود تعیین کنید. تعیین یک برنامه منظم برای مطالعه و انجام تکالیف به شما کمک می کند تا بر روی کار خود تمرکز کنید.

با معلمان خود ارتباط برقرار کنید. اگر در مورد چیزی مشکل دارید، با معلم خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا بر مشکل غلبه کنید.

با دوستان و خانواده خود ارتباط برقرار کنید. صحبت با دوستان و خانواده می تواند به شما کمک کند تا از نظر عاطفی حمایت شوید.

بازگشت به مدرسه

کودکانی که برای اولین بار می خواهند وارد مدرسه شوند و یا کودکانی که می خواهند به مدرسه ی جدیدی وارد شوند باید خود را با شرایط جدیدی سازگار کنند، حتی رفتن به کلاس بالاتر نیز برای کودک مسائلی را پیش رو دارد مانند روبرو شدن با سطح تحصیلی بالاتر و درس های علمی تر، معلم جدید، و یک دایره ی اجتماعی متغیر. خبر خوب این است که با مقداری آماده سازی و سازماندهی می توانید بازگشت به مدرسه را برای کودکتان لذت بخش کنید و اولین هفته ی تحصیلی را برای خودتان و فرزندتان آسان تر سازید.در ادامه چند راه برای آسان کردن این مسئله آمده است:

پیشنهاد مشاور: اضطراب جدایی در مهد کودک ✔️۱۳ راهکارهای روانشناسی

۱. از اینکه کودکتان با مدرسه اش آشناست اطمینان حاصل کنید

اگر کودکتان سال قبل نیز در همین مدرسه بوده است این خیلی خوب است ولی باید خود را برای بازگشت به مدرسه آماده کنید ! شما تنها لازم است تغییراتی را که امسال اتفاق می افتد را برای کودکتان توضیح دهید. «حالا تو اولین سطح تحصیلی ات را شروع می کنی، تو باید در زمین بازی بچه ها بازی کنی، و با بچه های دیگر در سالن ناهار خوری غذا بخوری.» «حالا تو سال سومی هستی، تو هر روز باید تکالیفت را انجام بدهی.» «حالا تو وارد دوره ی راهنمایی شده ای، تو خودت باید به مدرسه بروی. نیاز است که با هم رد شدن از خیابان را تمرین کنیم.»

ولی اگر این اولین سال تحصیلی کودکتان باشد، پس لازم است که شما با کودکتان به انجا سر بزنید. حتی اگر این آشناسازی ابتدایی یک روز قبل از شروع مدرسه باشد، به مدرسه بروید و با محیط آن آشنا شوید. اگر می توانید وارد زمین بازی شوید، این یک مزیت است که کودکتان را با آنجا آشنا کنید. و اگر نمی توانید وارد زمین بازی شوید از پشت حصار زمین را به او نشان دهید و او را نسبت به آن هیجان زده کنید.

۲- از هر فرصتی برای آشنایی بیشتر کودک استفاده کنید

بسیاری از مدارس برای کودکانی که اولین بار وارد آن مدرسه می شود موقعیت هایی را تدارک می بینند که کودک بتواند با آنجا آشنا شود. اگر مدرسه برنامه ی خاصی برای این منظور ندارد، از آنها بخواهید که یک روز شما و کودکتان قبل از شروع مدرسه به آنجا بروید و با معلم جدید ملاقات داشته باشید. معلم ها قبل از شروع مدرسه مشغول آماده کردن اتاقشان هستند، ولی هر معلم باتجربه ای از ملاقات با یک دانش اموز جدید و به وجود آوردن احساس خوب در دانش آموز خوشحال می شود، معلم ها می دانند که باید به دانش آموزانشان برای شروع سال تحصیلی جدید کمک کنند.

۳- کاری کنید که کودک راحت تر با معلمش ارتباط برقرار کند

همه ی کودکان نیاز دارند که از ارتباط با معلمشان در کلاس درس احساس راحتی کنند. تا زمانی که این مشکل حل نشود کودک برای یادگیری آماده گی ندارد. معلمهای با تجربه این مسئله را می دانند و شرایطی را مهیا می کنند که دانش آموز از نظر احساسی برای شروع سال تحصیلی جدید آماده گی لازم را به دست بیاورد. قطعا، اگر شما شرایطی را فراهم کنید که کودک با معلم بیشتر آشنا شود، هر کاری که می توانید در این زمینه انجام دهید: راه های زیادی برای اینکه کودکتان بتواند معلمی را که قبلا ندیده را بشناسد و این احساس در او به وجود آید که او را می شناسد.

اگر شما متوجه شدید که کودکتان در اولین روز مدرسه نمی تواند با معلمش ارتباط برقرار کند، سعی کنید بلافاصله بین کودکتان و معلمش ارتباط برقرار کنید. فقط به معلم توضیح دهید که کودکتان قبل از شروع مدرسه هیجان زده بود ولی حالا به نظر می رسد که هنوز نتوانسته با این مسئله کنار بیاید. شما امیدوار هستید که معلم بتواند شرایط ویژه ای را برای برقراری ارتباط با کودکتان به وجود بیاورد و احساسی در کودک به وجود بیاید که انگار در خانه است.

اضطراب جدایی در روز اول مدرسه

۴- اسان کردن برقراری ارتباط فرزندتان با بچه های دیگر در مدرسه

کودکان همیشه در مورد معلم جدیدشان مضطرب هستند، ولی در صورتی که آنها دیگر همکلاسی هایشان را بشناسند، آنها احساس راحتی بیشتری می کنند. اگر شما تازه وارد شهری شده اید، سعی کنید با دیگر کودکان که در همسایگی شما هستند آشنا شوید. اغلب مدارس مایلند که آشنایی بیشتری به وجود بیاورند، سعی کنید که قبل از شروع مدرسه کودکتان با دیگر دانش آموزان ارتباط برقرار کند و با آنها آشنا شود.

۵- خداحافظی کردن را با کودکتان تمرین کنید.

برای بسیاری از کودکان، بزرگترین چالش این است که از شما جدا شوند. با به وجود آوردن شرایطی سعی کنید که به صورت منظم و کوتاه از کودکتان جدا شوید که این شرایط بتواند تمرینی برای جدایی شما از کودکتان باشد.

شما ممکن است به کودکتان چیزی بدهید که آن را نگه دارد چیزی که شما را به یاد او می اندازد، مانند یک شکل قلب که بر روی آن کلمه ی عشق نوشته شده است، دستمالتان، یا تکه سنگ کوچکی شما با یکدیگر در ساحل پیدا کرده اید، چیزی که او بتواند در جیبش بگذارد و با خودش ببرد و زمانی که بر می گردد آن را به شما پس دهد. بیشتر کودکان دوست دارند که در کیفشان عکسی از خانواده داشته باشند

۶- از مدرسه بخواهید که به شما و کودکتان اجازه دهد که داخل کلاس شوید

مشخص کنید که چه مقدار از زمان می توانید در آنجا بمانید. اگر متوجه شدید که بازگشت به مدرسه برای کودکتان دشوار است با معلمش ملاقات داشته باشید و با همدیگر برنامه ای را تدارک ببینید که جدا شدن از شما برای اولین هفته ی مدرسه برای او سخت نباشد.شاید شما باید هر روز صبح یک داستان برای کودکتان بخوانید و سپس او را به معلم بسپارید و از کودکتان خداحافظی کنید بنابراین معلم می تواند شرایطی را به وجود اورد که کودک احساس راحتی بیشتری داشته باشد.

۷- شروع به صحبت کردن در مورد کلاس بالاتر و یا سال تحصیلی جدید کنید.

بهترین کار انتخاب کتاب هایی است که به کلاس او مربوط می شود. کتابخانه یا معلم می توانند در این مورد به شما کمک کنند. کودکتان را در مورد چیزی که باید انتظار را داشته باشد هیجان زده کنید، که شامل خوراکی، زمین بازی، خواندن، کامپیوترها، آواز خواندن و هنر می شود. اگر شما کودکان دیگری را که با او همکلاسی هستند و یا اینکه به همان مدرسه می روند را می شناسید مطمئن شوید که او با آنها را ببیند یا با آنها بازی کند. خاطرات خوب خودتان را در مدرسه برای کودکتان تعریف کنید.

پیشنهاد مشاور: ۱۱ دلایل گریه کودک | تمامی دلایل را پیش از خطر بررسی کنید

۸- اگر یک خواهر یا برادر کوچکتر در خانه با شماست

اگر خواهر یا برادر کوچکتر کودکتان در خانه با شماست، اطمینان حاصل کنید که کودکتان بداند که چقدر خانه بدون او کسل کننده است و چقدر نسبت به او حسودی می کند که نمی تواند مانند یک بچه ی بزرگ به مدرسه برود. هر روز بعد از مدرسه شما ساعات بخصوصی را با فرزند بزرگترتان صرف می کنید و خوراکی می خورید و در مورد روزش با او صحبت می کنید.

منبع:کانون مشاوران ایران-بازگشت به مدرسه ✔️ ۱۵ نکته طلایی

تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس ✔️ ۱۱ نکته طلایی

تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های شخصیتی است که می‌تواند تأثیر زیادی بر موفقیت فرد در زندگی داشته باشد. دخترهایی که اعتماد به‌ نفس دارند، معمولاً در مدرسه و دانشگاه عملکرد بهتری دارند، روابط اجتماعی سالم‌تری برقرار می‌کنند و در شغل خود موفق‌تر هستند. در این مقاله، به بررسی راه‌های تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس می‌پردازیم.

اهمیت تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس

اعتماد به نفس یک مهارت حیاتی است که می تواند در همه زمینه های زندگی مفید باشد. دختران با اعتماد به نفس، به احتمال زیاد:

در مدرسه و شغل خود موفق خواهند شد.

روابط سالم‌تری خواهند داشت.

عزت نفس سالم‌تری خواهند داشت.

از خود مراقبت خواهند کرد.

در برابر آسیب‌های عاطفی و جسمی مقاوم‌تر خواهند بود.

هنگام تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس، پیامی قدرتمند دریافت می کند: «تو ارزشمند و توانمند هستی.» این پیام می تواند به او کمک کند تا در برابر فشارهای اجتماعی مقاومت کند و در مسیری قرار بگیرد که او را به موفقیت می رساند.

تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس

چگونه اعتماد به نفس دخترم را بالا ببرم

همه ما دوست داریم دخترانمان با اعتماد به نفس و عزت نفس قوی بزرگ شوند. در ادامه بخوانید تا ببینید چگونه می توانید اعتماد به نفس دخترتان را تقویت کنید.

۱. عشق و حمایت بی‌قید و شرط

یکی از مهم‌ترین عواملی که در تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس نقش دارد، عشق و حمایت بی‌قید و شرط والدین است. دخترهایی که احساس می‌کنند والدینشان آنها را دوست دارند و به آنها باور دارند، بیشتر احتمال دارد که به توانایی‌های خود اعتماد داشته باشند.

برای نشان دادن عشق و حمایت خود به دخترتان، می‌توانید کارهای زیر را انجام دهید:

به او بگویید که او را دوست دارید و به او افتخار می‌کنید.

در فعالیت‌های او شرکت کنید و از او حمایت کنید.

به او گوش دهید و به نظرات او احترام بگذارید.

۲. تشویق و تحسین

تشویق و تحسین دخترتان می‌تواند کمک کند تا تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس بالا داشته باشید. وقتی دخترتان کاری را خوب انجام می‌دهد، به او بگویید که کارش را دوست دارید و از او تشکر کنید. این کار به او کمک می‌کند تا بداند که شما به او باور دارید و او را ارزشمند می‌دانید.

۳. کمک به دخترتان برای شناخت نقاط قوت خود

هر کس نقاط قوت و ضعفی دارد. مهم است که به دخترتان کمک کنید تا نقاط قوت خود را شناسایی کند و روی آنها تمرکز کند. وقتی دخترتان نقاط قوت خود را می‌شناسد، بیشتر احتمال دارد که به توانایی‌های خود اعتماد داشته باشد.

برای کمک به دخترتان برای شناخت نقاط قوت خود، می‌توانید کارهای زیر را انجام دهید:

از او بپرسید که در چه کارهایی مهارت دارد.

به او کمک کنید تا فعالیت‌هایی را پیدا کند که از انجام آنها لذت می‌برد.

به او نشان دهید که شما به توانایی‌های او باور دارید.

۴. آموزش مهارت‌های حل مسئله و مقابله با چالش‌ها

دخترانی که مهارت‌های حل مسئله و مقابله با چالش‌ها را دارند، بیشتر احتمال دارد که در برابر مشکلات و شکست‌ها مقاوم باشند. این مهارت‌ها به آنها کمک می‌کند تا از پس چالش‌های زندگی برآیند و اعتماد به‌ نفس خود را حفظ کنند.

برای آموزش مهارت‌های حل مسئله و مقابله با چالش‌ها به دخترتان، می‌توانید کارهای زیر را انجام دهید:

به او یاد دهید که چگونه مشکلات را شناسایی کند و راه‌حل‌های ممکن را پیدا کند.

به او کمک کنید تا با شکست‌ها کنار بیاید و از آنها درس بگیرد.

به او نشان دهید که شما به او باور دارید و می‌توانید از او حمایت کنید.

منبع:کانون مشاوران ایران-تربیت دختری با اعتماد به‌ نفس ✔️ ۱۱ نکته طلایی