آشنایی با انواع پرخاشگری در روانشناسی و پرخاشگری چیست ؟
آن چه که از پرخاشگری در نگاه اول به ذهن مان خطور می کند رفتاری نامعقول، خود خواهانه و حاکی از یک تصمیم هیجانی و اشتباه است.
چرا پرخاشگری می کنم و چطور آن را رفع کنم؟
اما پرخاشگری صرفا نشان دهنده ی رفتار غیر منطقی و همراه با پشیمانی و دردسر نیست.
از نظر تکاملی آن چه که باعث بقای نسل و پیروزی اجداد مان می شده برخوردی همراه با پرخاشگری و مبارزه با عامل تهدید کننده جانی و محدوده زندگی یا قلمروشان بود.
در روانشناسی پرخاشگری به رفتاری گفته می شود که هدف آن ایجاد آزار و اذییت به دیگری است که معمولا این کار با هدف انتقام و تنبیه صورت می گیرد.
پرخاشگری اصولا دیگران را هدف می گیرد اما ممکن است متوجه خود فرد نیز شود.
پرخاشگری چیست ؟
در واقع می توان گفت در خودآزاری یا مازوخیسم فرد پرخاشگر از ایجاد درد و آسیب به خود لذت می برد.
پرخاشگری معطوف به خود ممکن است به صورت خود کشی نیز جلوه کند که این حالت با خودآزاری فرق دارد که فرد با مرگ خود قصد انتقام گرفتن، عذاب وجدان و درد دادن به دیگران را دارد.
عده ای از روانشناسان (مثلا فروید) معتقدند پرخاشگری ذاتی بوده و در درون همه انسان ها به صورت یک نیروی نهفته وجود دارد که در صورت عدم تخلیه انباشته می شود.
طرفداران ذاتی بودن پرخاشگری، ورزش کردن و تخلیه انرژی از راه جامعه پسندانه را نقطه مقابل تخلیه نامطلوب (یعنی تخریب اموال و قتل) عنوان می کنند.
عده دیگری از نظریه پردازان نیز به نقش یادگیری در پرخاشگری معتقد بوده و مخالف ذاتی بودن آن هستند.
علت پرخاشگری چیست؟
اصولا پرخاشگری در پاسخ به ناکامی رخ می دهد، یعنی زمانی که فرد در راه رسیدن به اهداف اش با موانع مواجه می شود، رفتار پرخاشگرانه از خود نشان می دهد.
در واقع فرد با رفتار پرخاشگرانه در مقابل ناکامی تا حدودی تسکین پیدا می کند که معمولا بعد از این تسکین موقتی ( به جای چاره اندیشی و حل مسئله)، احساس پشیمانی را تجربه خواهد نمود.
اما این که فرد بعد از ناکامی چه واکنشی نشان دهد تا حد زیادی به نوع تربیتی که در خانواده داشته بستگی دارد.
تحقیقات نشان داده است که کودکان پرخاشگر معمولا والدین پرخاشگری دارند که از آن ها الگوبرداری کرده اند.
رفتار پرخاشگرانه ممکن است توسط دیگران و به خصوص در کودکی تقویت شده باشد.
این که بچه ای بعد از دعوا یا رفتار خشونت بار توسط والدین یا خواهر برادر های بزرگ تر تشویق شود و از رفتار پرخاشگرانه ی او به عنوان یک رفتار شجاعانه یاد شود،
مسلما باعث تقویت و ایجاد یک ذهنیت مثبت نسبت به این رفتار خواهد شد.
همچنین رسانه های گروهی به ویژه تلویزیون در تقویت رفتار پرخاشگرانه نقش بسزایی دارند.
تحقیقات نشان داده که بازی های رایانه ای بخصوص در دانش آموزان منجر به افزایش رفتارهای پرخاشگری در روابط شان با دوستان و محیط خانوادگی( خواهر و برادرها) می شود.
نقش وراثت نیز در خصوصیات شخصیتی و رفتار پرخاشگرانه موضوعی است که مورد قبول بسیاری از نظریه پردازان می باشد.
انواع پرخاشگری در روانشناسی
پرخاشگری به صورت های مختلف بروز می یابد، از جمله:
aggressive تهاجمی
assertive بیان کننده و آشکار
passive منفعل
passive-aggressive منفعل تهاجمی
مطالعه بیشتر انگلیسی:
Goldstein, A.P.. (2004). The Psychology of Group Aggression. 10.1002/0470013451.
دسته بندی دیگر نیز به صورت زیر است:
پرخاشگری جسمانی چیست
این حالت که با کتک زدن و آسیب فیزیکی همراه است در پسران بیشتر از دختران دیده می شود.
منبع:کانون مشاوران ایران-پرخاشگری چیست و انواع پرخاشگری در روانشناسی pdf
کودکان ویژگی های فیزیکی والدینشان را به ارث می برند، ولی دانشمندان در رابطه با به ارث بردن ویژگی های شخصیتی والدین توسط کودکان کمتر مطمئن هستند. برخی از ویژگی های شخصیتی که در کودکان ظاهر می شوند پایه ی ژنتیکی دارند، ولی در شکل گیری شخصیت چندین ژن نقش دارند. محیط نیز در شکل گیری رشد ویژگی های شخصیتی نقش دارند. با وجود اینکه ممکن است کودک شما در برخی ویژگی های شخصیتی گرایش ژنتیکی نشان دهند با این حال این ویژگی ها زمانی خود را نشان می دهند که محیط شرایط لازم برای بروز صفات مرتبط با این ژن ها را فراهم سازد.
ژنتیک و شخصیت
محققین در شکل گیری ویژگی های شخصیتی ویژگی های ژنتیکی را دخیل می دانند. ژنهای مختلفی در کودک وجود دارند که باعث شکل گیری ویژگی شخصیتی کودک می شوند. در برخی موارد به دلیل تاثیر شرایط محیطی و یا تاثیر ژن های دیگر برخی از ژنها فعال و یا غیر فعال می شوند. بر طبق گزارش شبکه ی خبری ژنوم، ژنها از طریق پیام های شیمیایی مانند ترشح هورمون سرتونین و دوپامین که می توانند تاثیرات عمیقی بر روی مغز داشته باشند ویژگی های شخصیتی فرد مانند اضطراب و خجالتی بودن را تحت تاثیر قرار میدهند.
تاثیر وراثت در مقابل تاثیر محیط
حدود ۴۰ درصد از ویژگی های شخصیتی از طریق وراثت به ارث می رسند، بر طبق نظریه دکتر دیوید فاندر، پرفسور روانشناسی دانشگاه ریورساید کالیفرنیا، و نویسنده ی «معمای شخصیت». این نظریه به طور قابل توجهی تاثیر محیط را مورد بررسی قرار داده است. فاکتورهای محیطی به چیزی بیشتر از محل زندگی فردر اشاره دارند؛ تاثیرات فرهنگی و تجربیات اولیه زندگی و شرایطی که در آن شخص بزرگ شده بر شخصیت فرد اثر گذارند. برای مثال بر طبق نظریه ی دکتر فاندر افرادی که حامل ژن تاثیر گذار بر سروتونین هستند در معرض خطر افسردگی و رفتارهای ضد اجتماعی بیشتری هستند، اما تنها زمانی که کودکی انها سرشار از استرس و بدرفتاری از سوی محیط باشد.
صفات خانوادگی
حتی دوقلوهای همسان، کسانی که آرایش ژنتیکی یکسان دارند، ویژگی های شخصیتی یکسانی ندارند. در حالی که آنها رفتارهای شخصیتی نزدیک تری در مقابل دوقلوهای ناهمسان و خواهر و برادهای غیر دوقلو دارند، آنها تنها ۵۰ درصد از ویژگی های شخصیتی یکسانی برخوردارند بر اساس گفته روانشناس کودک دکتر دیوید شافر در کتابش «جامعه و رشد شخصیت». دوقلوهای ناهمسان حدود ۳۰ درصد از ویژگی های شخصیتی یکسانی برخوردارند، در حالی که خواهر و بردارهای غیر دوقلو ۲۰ درصد از ویژگی های شخصیتی یکسانی را دارا می باشند. از لحاظ بیولوژیکی کودکانی که در یک خانواده بزرگ شده اند از نظر ویژگی های شخصیتی تنها ۷ درصد به یکدیگر شباهت دارند.
منبع:کانون مشاوران ایران-آیا کودکان شخصیت والدینشان را به ارث می برند؟
پنج نشانه اصلی که نشان می دهد کودک شما دارای اضطراب جدایی است و برخی از مواردی که باید برای کمک به آن در در نظر بگیرید در این مقاله ذکر شده است:
۱. کودک شما وقتی از اتاق بیرون می آید گریه می کند
به عنوان مثال، نوزاد بین سنین چهار تا هشت ماهگی ممکن است زمانی که قادر به دیدن مراقب خود در اتاق نباشد، علائم بیماری و اضطراب شدید را نشان دهد که شامل گریه یا علائم ناراحتی می باشد.
این به این دلیل است که آن ها تازه یاد می گیرند که اشیاء و افراد آشنا را بشناسند و در اطراف آن ها احساس داشته باشند اما هنوز متوجه نمی شوند که فقط به این دلیل که نمی توانند دیگران را ببینند، به این معنی نیست که آنجا حضور ندارند.
بنابراین زمان مناسبی است تا به کودک خود نشان دهید که دوباره ظاهر خواهید شد. بازی «دالی» را با کودک خود تمرین کنید و از این دوران در زندگی او لذت ببرید.
وقتی کودکان بزرگتر می شوند، به مرور یاد می گیرند که والدین آن ها همیشه باز خواهند گشت و به مرور به افرادی که از آن ها مراقبت کرده و نیازهای آن ها را برطرف می کنند، اعتماد لازم را پیدا می کنند.
۲. با دیدن مکان ها و چهره های جدید دچار استرس می شوند
گاهی اوقات هنگام بازدید از مکان های جدید کودک مضطرب می شود. آن ها ممکن است تمایلی به خروج از خانه برای رویداد جدید نداشته باشند، هنگام ورود در گوشه ای بمانند یا رفتارهای عصبی نشان دهند.
ترس از مکان های ناشناخته یکی از رایج ترین عوامل اضطراب آور است. راه مبارزه با این امر این است که کودک خود را تا جایی که می توانید برای مکان های جدید آماده کنید.
به آن ها بگویید کجا می روید. آماده کردن آن ها برای مکان های جدید میتواند شامل نشان دادن عکسهایی از مکان، افراد آنجا و در صورت امکان، توصیف فعالیتها در آن مکان کنید.
آماده سازی کلیدی است، دانستن اینکه آن ها از افراد جدید چه انتظاراتی می توانند داشته باشند نیز مهم است. گفتگوهای قبلی در مورد رفتار مورد انتظار آن ها و ارتباط با سایر افراد اطرافشان می تواند آن ها را توانمند کند.
۳. اضطراب هنگام خواب
زمان خواب برای بچه هایی که درگیر اضطراب هستند برای خواب دچار مشکل زیادی می شوند.
کودک ممکن است از تاریکی بترسد زیرا نمی تواند در تاریکی بسیاری از چیزها را ببیند بنابراین به آن ها اطمینان دهید که چیزی برای ترس وجود ندارد.
بنابراین دورنمای تنها خوابیدن برای کودک می تواند اضطراب آور باشد. نشانه هایی که کودک شما این را تجربه می کند ممکن است شامل بی میلی به خوابیدن، امتناع از رفتن به رختخواب یا گریه و رفتار عصبانی باشد.
کارهایی وجود دارد که می توانید برای کمک به آنها انجام دهید:
یک روال آرامش بخش، قابل پیش بینی قبل از خواب ایجاد کنید.
فضای اتاق خواب آرام باشد.
کودکان قبل از خواب حیوانات عروسکی یا پتوهای مخصوصی می توانند داشته باشند که خواب را برای آن ها راحت می کند.
مطمئن شوید که فرزندتان آماده است تا با آرامش و بدون اضطراب به رختخواب برود.
۴. تجربیات منفی تاثیر زیادی دارد
طبق تحقیقات، اختلال اضطراب جدایی با «اضطراب رشدی نامناسب و بیش از حد در مورد جدایی از خانه یا از کسانی که فرد به آن ها وابسته است» مشخص می شود.
کودکان مبتلا به اضطراب جدایی ممکن است به دلیل تجربیات منفی دچار این مشکل شده باشند.
اگر جدا شدن از شما برای فرزندتان سخت است، تمایلی به ترک خانه ندارند، یا زمانی که زمان رفتن به جایی است احساس بیماری می کنند، احتمالا یک تجربه منفی را تجربه کرده است.
مانند بسیاری از جنبه های دیگر فرزندپروری، ما باید خطوط ارتباطی را باز نگه داریم. این همچنین میتواند به معنای دسترسی به یک مشاور کودک باشد که بچههای ما نیز بتوانند به او اعتماد کنند.
تقویت رفتارهای منفی پیرامون اضطراب جدایی یکی از دام هایی است که ما به عنوان والدین ممکن است در آن گرفتار شویم. تسلیم شدن به کج خلقی یا اضطراب بدون تحقیق می تواند باعث شود فرزندانمان احساس امنیت کمتری کنند.
این به این دلیل است که تمام کنترل را در دستان آن ها قرار می دهیم. آن ها به ما نیاز دارند که آن ها را راهنمایی کنیم، از آن ها حمایت کنیم و بدانیم که همیشه در کنار ما امن هستند.
راهکارهای کاهش اضطراب
ما می توانیم برای کاهش اضطراب آن ها و کشف دلیل اضطراب کارهای زیر را انجام دهیم:
صحبت از اتفاق منفی
توانمندسازی فرزندانمان با ابزارهایی برای موفقیت
تمرین زیاد در خانه و بازگشت به جایی که اتفاق رخ داده است.
بچهها باید اعتماد به نفس خود را تقویت کنند، کارهایی را که میتوانند به تنهایی انجام دهند و بدانند که همیشه مجبور نیستند این احساسات را تجربه کنند، زیرا ما از آن ها حمایت میکنیم.
منبع:کانون مشاوران ایران-۵ نشانه که کودک شما اضطراب جدایی دارد
خواسته های مردان در دوران نامزدی می تواند به شما کمک کند که همسر خود را وابسته سازید و رابطه سالم و موفقی را پایه ریزی کنید.
دو نفر ممکن است پیش از ازدواج، نامزد کنند .نامزدی ممکن است به دوره پس یا پیش از عقد گفته شود که در آن زوجین به شناخت بیش تر از یکدیگر می رسند.
بنابراین دوران نامزدی یا در قالب صیغه محرمیت و یا در قالب عقد است. در صورتی که صیغه محرمیت میان زوجین خوانده شود توصیه می شود از رابطه جنسی خودداری کنید و تنها به شناخت بیش تر نسبت به یکدیگر بپردازید و به یاد داشته باشید که شناخت در این زمان بیش ترین اهمیت را در کیفیت رابطه شما خواهد داشت.
آیین خواستگاری در ایران یک سنت قدیمی می باشد که از چند صد سال پیش رواج داشته است. در گذشته معمول بود که شوهر آینده با پدر عروس در مورد شرایط ازدواج مذاکره می کردند و شناخت زوجین نسبت به یکدیگر بسیار کم بود به طوری که پس از ازدواج می توانستند یکدیگر را ببینند! و با هم گفت و گو کنند.
نامزدی چیست؟
نامزدی اعلام رسمی قصد ازدواج است. با قبول پیشنهاد ازدواج از طرف دختر شکل می گیرد و هر دو طرف با پوشیدن حلقه و گرفتن مراسم جشن به دیگران نشان می دهند که به یکدیگر متعهد شده اند.
بیش از 80 درصد از زوج ها در عرض یک سال پس از نامزدی عروسی خود را جشن می گیرند، بنابراین می توان گفت نامزدی مقدمه عروسی می باشد.
اینکه خانواده زوج جشن نامزدی ترتیب می دهند یا نه، اغلب به پیشینه فرهنگی آن ها بستگی دارد. در کشورهایی مانند هند، ترکیه و ایران جشن های بعد از نامزدی سنت مهمی می باشد.
خواسته های مردان در دوران نامزدی
خواسته های مردان در دوران نامزدی
1. مرد شما می خواهد مورد تمجید و تایید قرار گیرد.
این کار می تواند به سادگی یک جمله باشد مثلا به او بگویید «عزیزم، خیلی ممنون که شام امشب را درست کردی.»
به عنوان مثال، دفعه بعد که شما را در آغوش می گیرد، در گوش او زمزمه کنید «عزیزم، آیا می دانستی که بهترین بغل های دنیا مال توست؟» این را به خاطر داشته باشید که احساس مرد در زیر تمجید و تشویق شما گسترش می یابد.
2. میل به خانه و فرزندان
میل زن به خانه و فرزند به مرور زمان برای مردان جذابیت کمتری پیدا کرده است. مردان به مرور به زنانی که اهمیت بیش تری برای خانه و فضای آن دارند احترام و عشق بیش تری قائل شده اند.
3. رابطه جنسی
همان طور که گفته شد به زوجین توصیه می شود که پیش از عقد از رابطه جنسی خودداری کنند. به طور کلی دوره نامزدی بیش تر برای آشنایی باخلق و خو و ویژگی های یکدیگر می باشد.
البته ممکن است همسر آینده شما خواسته هایی داشته باشد که از نظر خودش منطقی و از نظر شما زودهنگام می باشد در این شرایط بهترین کار این است که از مشاور به صورت تلفنی یا حضوری کمک بگیرید تا در آینده از تصمیم خود پشیمان نشوید.
4. اخلاق خوب
مردان برای اخلاق خوب و صمیمت همسر خود ارزش زیادی قائل هستند سعی کنید در مراسم ها بیش تر لبخند بزنید و کم تر اخم کنید یا با دیگران بحث کنید.
5. اعتماد
وقتی از روشی که او وظایفش را انجام می دهد انتقاد می کنید، احساس می کند به او اعتماد ندارید که واقعاً شما را تامین کند. اما با اجازه دادن به او برای انجام وظیفه به تنهایی، نشان میدهید که به تواناییهای او ایمان دارید. این کار پیام خاصی برای همسر شما به همراه دارد و به او نشان می دهد که برای ادامه مسیر فرد مناسبی را انتخاب کرده است.
6. احترام
احترام در چیزهای کوچک نمایان می شود. در نحوه گوش دادن به یکدیگر، حضور به موقع و حفظ توافقات مشخص می شود.
وقتی به تفاوتهای یکدیگر احترام بگذارید (این که چیزهای یکسانی را دوست ندارید یا همیشه نظرات یکسانی ندارید) متوجه میشوید که در یک رابطه محترمانه قرار دارید.
احترام همچنین به این معنی است که با یکدیگر مهربان باشید.
چه راه هایی وجود دارد که می توانید به مرد خود احترام بگذارید؟
به یاد داشته باشید که به حرف های او خوب گوش بدهید، در هنگام بحث منطقی باشید، به خواسته های او توجه کنید و به یاد داشته باشید که هردو باید برای بهبود رابطه خود تلاش کنید.
7. نشان دادن عشق
توانایی ابراز عشق و علاقه باعث می شود که رابطه شما روز به روز بهتر شود. همسر شما انتظار دارد که بهترین و نزدیک ترین فرد به شما باشد و بتواند بدون هیچ مانعی و کاری عشق شما را دریافت کند، توجه و تعریف ما از همسرتان می تواند باعث پیشرفت و نزدیکی شما به یکدیگر شود
حتما به او نشان دهید که ارزش کارهای او را می دانید. مردها دوست دارند که با کلام از آن ها تشکر کنید. اگر کادویی دریافت می کنید حتما ذوق خود را نشان دهید این باعث می شود که همسرتان دوباره برای شما هدیه بخرد.
8. غرغر نکنید
یکی از چیزهایی که مردان را به شدت عصبانی می کند غرغر کردن زن ها می باشد. سعی کنید در تصمیم گیری ها منطقی بوده و به جای غر زدن راه حل برای مشکلات پیش آمده ارائه دهید. غرغر کردن به همسرتان نشان می دهد که شما به بلوغ کافی نرسیده اید و نمی توانید هیجانات خود را کنترل کنید.
به طور مثال اگر همسرتان دیر می رسد غرغر نکنید و به او نگویید « چقدر دیر اومدی، چرا هرچی زنگ میزنم جواب نمیدی، خریدم که انجام ندادی…» این کار باعث می شود علاوه بر این که شما از چشمش می افتید دیگر علاقه ای هم نداشته باشد که به خانه یا نزد شما بیاید.
9.نشان دهید که او را مرد زندگی می دانید
با کارهای خود نشان دهید که در کنار او احساس اطمینان دارید زیرا او را مرد می دانید و می توانید به او اعتماد کامل داشته باشید.
اگر دوست دارد همیشه پول رستوران را پرداخت کند بیش از تعارف پیش نروید به جای آن می توانید بلیط سینما تهیه کنید یا در جایی دیگر جبران کنید.
منبع:کانون مشاوران ایران-13 خواسته های مردان در دوران نامزدی