تشخیص اولیه مشکلات ریاضی در کودک

چطور تشخیص دهید که بچه کودکستانی شما نیاز به تمرین اضافی در ریاضی دارد


زمانی که فرزند شما سعی میکند عدد۳ انگیلیسی را بنویسد , آن را شبیه E  میبیند؟


وقتی با صدای بلند اعداد را میشمارد عدد ۵  را از قلم میندازد ؟ در این صورت , ممکن است شما نگران این باشید که فرزند شما در مهارتهای پایه ریاضی مشکل دارد.اما چنین اشکالاتی در این سن کودکان کاملا طبیعی است.


بیشتر بخوانید:


ارتقای مهارتهای کلی و تحصیلی کودک


بازی ریاضی


کودکان کودکستانی که تازه شروع به یادگیری اعداد میکنند , همیشه نمی توانند اعداد را به ترتیب به یاد داشته باشند.با این وجود اگر فکر می کنید آنها چنین مشکلی دارند,  به خودتان اعتماد داشته باشید و با مربی کودک خود در این باره صحبت کنید


یک متخصص آموزش پیش دبستانی در مونوره بنام ایواستا بینسکی-آکرت میکوید:از آنجایی که معلم , کودک شما را در موقعیت های مختلف در مدرسه می بیند و می تواند پیشرفت کودک شما را با دیگر کودکان مقایسه کند , در جایگاه منا سبی برای توجه به هر نوع مشکلات بالقوه دارد.اگر کودک شما کودکستانی نیست , درباره نگرانی های خود با یک پزشک متخصص کودکان صحبت کنید.

نشانه های هشدار دهنده اولیه مشکلات ریاضی


به گفته مرکز ناتوانی های یادگیری ملی و تحصیلات ابتدایی, اگر کودک شما :


هنگام کار کردن با اعداد گریه میکند یا عصبانی میشود


در به یاد آوردن اعداد مشکل دارد


حتی بعد از چندین بار تکرار,در تشخیص شکل اعداد مشکل دارد


در تشخیص چپ و راست از هم دچار مشکل می شود


بسیار بی قرار است و نمی تواند آرام بنشیند ( به خاطر داشته باشید که بسیاری از کودکان کودکستانی تا حدی بیقرار هستند)


در یادگیری مهارتهای ریاضی دچار مشکل می باشد


به رغم اینکه فرزند شما بعضی یا تمام این مشکلات را با ریاضی داشته باشد ,قطعا به این معنی نیست که او ناتوانی هایی در یادگیری دارد. ممکن است به این معنا باشد که او قبل از اینکه آماده یادگیری و پیشرفت باشد , بسیار شدید تحت فشار قرار گرفته است. به همین خاطر است که صحبت کردن شما با معلم هنگام احساس نگرانی حائز اهمییت میباشد.

منبع:کانون مشاوران ایران-تشخیص اولیه مشکلات ریاضی در کودک


نوروفیدبک و اختلال یادگیری

نوروفیدبک و بیوفیدبک یکی از راهکاری های نوین در علم روانشناسی برای درمان و بهبود کودکان مبتلا به اختلال یادگیری است.
هر اختلالی که در آن موفقیت تحصیلی فرد با توجه به سن و وضعیت هوشی اش و یا با توجه به آزمون ها و معیار های خواندن و نوشتن را دچار اختلال نماید اختلال یادگیری نام دارد. اختلال یادگیری مربوط به کسانی است که در درس ها و زندگی تحصیلی خود شکست های فراوانی متحمل می شوند حال آنکه این کودکان در دسته کودکان استثنایی نیز قرار نمی گیرند و دارای هوش مناسب و متعادلی نیز هستند. اختلال یادگیری در سنین کودکی و در دوران دبستان بسیار شایع است. کودکان مبتلا به اختلال یادگیری با وجود داشتن هوش و ای کیو نرمال و عدم داشتن هر گونه نقص حسی در یادگیری دچار مشکل هستند. اختلالات یادگیری شامل مواردی از قبیل نقص و عدم توانایی در شناخت مناسب واژه ها، خواند کند و نادرست، مشکل در درک ریاضی و موارد محاسباتی نظیر آن مانند جدول ضرب و نیز مشکلاتی در خواندن نوشتن و درس هایی مانند املاء و انشاء و یادگیری و نوشتن لغات و جملات می شود. در درمان اختلال یادگیری، روش نوروفیدبک تحول بزرگی به وجود آورده است به طوری که در درمان اختلال یادگیری روش نوروفیدبک به تنهایی کافی بوده و نیزی به استفاده از هیچ گونه دارو و یا مکمل و یا هر گونه روش بهبود دیگری در کنار آن وجود ندارد. در روش نوروفیدبک معمولا کودک مبتلا به اختلال یادگیری بایستی یک دوره در مانی را کامل کرده و پس از کامل کردن این دوره درمانی شخص تا حد مناسبی بهبود خواهد یافت. تاثیر روش نوروفیدبک و بیوفیدبک در درمان کودکان و افراد مبتلا به اختلال یادگیری در بسیاری از پژوهش های نوین در حوزه تخصصی پزشکی، روانپزشکی و روانشناسی اثبات شده است.

شناخت اختلال یادگیری در کلاس درس

ویژگی های مربوط به ناتوانایی های یادگیری که ممکن است در یک وضعیت ساده و قابل تشخیص مخفی شده باشند


در اغلب مواقع، معلمان اولین کسانی هستند که متوجه اختلال یادگیری کودکان می شوند.


در برخی مواقع به راحتی می توان علائم را متوجه شد – برای مثال، کودکی که در خواندن پیشرفت ندارد.


یا یک کودکی که با وجود تلاش هایی که انجام می دهد، نمی تواند بر اساس جدول زمانی پیشرفت کند.


ولی علائم موجود همواره مشخص نمی باشند و اکثر کودکان به دلیل مشکل داشتن با مواردی که برای سایر کودکان آسان می باشد، خجالت می کشند و به همین دلیل سعی می کنند که مشکلاتشان را مخفی نگه دارند.


در اینجا یک سری از نشانه های مربوط به اختلال های یادگیری غیر مشهود در کودکان بیان می شوند که در کلاس درس وجود دارند.


استفاده نکردن کامل از توانایی ها

در صورتی که شما متوجه شوید که یک کودک می تواند در درس هایش موفق شود، ولی موفق نمی شود


– چه در یک درس خاص و چه در کل عملکرد مدرسه ای خودش – این وضعیت می تواند نشان دهنده یک اختلال یادگیری باشد.


این مورد در اغلب مواقع به عنوان یک تفاوت مابین توانایی و استعداد تعریف می شود.

در واقع یک شکافی است که بین مواردی که به نظر می رسد کودک می تواند قادر به انجام دادن آن باشد و مواردی که در واقعیت قادر به انجام دادن آن می باشد، وجود دارد.


چند مثال در رابطه با نحوه بروز این شکاف در کلاس درس عبارتند از:

یک دانش آموزی که مقاله های قابل توجهی می نویسد، ولی یک سری مشکلات جدی در انجام دادن تکالیف مبنایی و ساده ریاضیاتی دارد، یا بالعکس.

یک کودکی که عملکرد فوق العاده ای در پاسخ دادن به سوالات مطرح شده در کلاس درس دارد، ولی نمی تواند در امتحان کتبی نمره مناسبی به دست بیاورد.

یک دانش آموزش که هوش وی به صورت شخصی مشخص می باشد، ولی این هوش در کارت گزارش وی مشاهده نمی شود.


نداشتن سخت کوشی کافی

کودکانی که عملکردشان در مدرسه مطابق با انتظار نمی باشد، ممکن است که تنبل به نظر برسند یا اینگونه به نظر برسد که از خودشان کار نمی کشند، در حالی که ممکن است در واقعیت آنها دارای یک اختلال یادگیری باشند.


در رابطه با افراد بالغی که در آنها اختلال یادگیری وجود دارد، قبل از تشخیص این اختلال در آنها، به آنها گفته می شد که به اندازه کافی تلاش نمی کنند.

منبع  : کودک و نوجوان-شناخت اختلال یادگیری در کلاس درس