نقش تلویزیون در تربیت کودکان

تلویزیون یکی از وسایل مدرن است که در اثر پیشرفت صنعت به وجود آمده است و با تمام منافعی که دارد، زیان‌هایی نیز با خود به همراه می‌آورد. کودکان همچون بزرگسالان مایلند تلویزیون تماشا کنند و گاهی نیز آن را بر مطالعه کتاب‌های سودمند و دینی و بحث و گفت‌وگو و… ترجیح می‌دهند. والدین از این واقعیت که تلویزیون اطفالشان را سرگرم می‌نماید، خوشحال می‌شوند، اما درباره صدمه‌های احتمالی که بر چشم و مغز کودکانشان وارد می‌سازند، نگرانند.


کودکانی هستند که بیشتر وقت خود را صرف تماشای تلویزیون می‌کنند، می‌توان گفت آنها به تلویزیون معتاد شده‌اند. تماشای زیاد تلویزیون عوارضی مثل خستگی، سردرد، کم‌خوابی، استفراغ و… دارد. برخی والدین معتقدند که تلویزیون مانند داروست و مقدار معینی دارد و باید درست مصرف گردد و به همین منظور به کودک اجازه داده می‌شود که در وقتی معین، برنامه‌ای خاص را ببیند.


وقتی در تلویزیون در یک فیلم سینمایی که به نمایش درمی‌آید خشونت ظاهر شود بدون شک افکار، احساسات، عواطف و رفتار کودکی که شاهد این‌گونه صحنه‌های خشن است، تحت تاثیر قرار می‌گیرد و سیستم انگیزشی او را تحریک می‌کند. خشونتی که به صورت تصویری ارائه شود، احتمال خشونت و رفتارهای ناشی از ترس و وحشت را در کودکان کم‌سن و سال و به‌خصوص پسران، چند برابر افزایش می‌دهد. این نوع صحنه‌های خشن احتمال جرم و جنایت را در افراد افزایش می‌دهد.

البته بعضی کودکان بیشتر از بقیه از نظر فکری درگیر این نوع فیلم‌ها می‌شوند. جنسیت هم در این مورد اهمیت دارد. یعنی پسرها بیشتر از دخترها تحت تاثیر قرار می‌گیرند. مواجهه با صحنه‌های خشونت در تلویزیون، فعالیت مغز را در کودکان تحت تاثیر قرار می‌دهد و این تاثیر حتی در کودکانی که در گذشته رفتار خشونت‌آمیز نداشته‌اند نیز دیده می‌شود. فرزندان دوست دارند ساعت‌ها پای تماشای تلویزیون، ویدئو و فیلم بنشینند! آنها با این کار احساس شادی و رضایت می‌کنند، اما این رضایت با مشکلاتی همراه است. اگر آنها را به حال خود رها کنند، از تاثیرات بد ذهنی و روانی این مسائل در امان خواهند بود. استفاده بیش از حد از وسایل با چاقی و بی‌تحرکی کودکان همراه است و عواقب جسمی بدی به دنبال خواهد داشت. همچنین ارتباط آنها را با پدرها و مادرها کمتر می‌کند. در نتیجه کودکان فرصت ندارند در مورد مسائل خود با والدین صحبت کنند و به تدریج ارتباطات کمرنگ‌تر می‌شود و فاصله‌ها بیشتر و بیشتر می‌شود.

منبع:  مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-نقش تلویزیون در تربیت کودکان


14 نکته برای تربیت کودک

14 نکته برای تربیت کودک

حتی موفق ترین والدین هم هنگام تربیت کودکان به مشکل بر می خورند. اگر برای تربیت کودک خود نیاز به کمک دارید استفاده از راهکارهایی که در ادامه ذکر می کنیم می تواند کمکتان کند.


منظور ما از تربیت کردن وضع قوانین و مقرراتی است که کودک شما را از انجام رفتار های پرخاشگرانه (ضربه زدن و گاز گرفتن)، خطرناک (مانند بازی با گاز) و نامناسب ( پرت کردن وسایل) باز دارد.


به یاد داشته باشید که این کار به معنای دعوا و مجازات بچه نیست. در اینجا چهارده راهکار برای جلو گیری از رفتار نامطلوب کودک ذکر شده است.


خط قرمز های خود را تعیین کنید

پیرسون نویسنده معروف می گوید ” اگر همیشه به فرزند خود نه بگویید فرزندتان هیچ وقت اولویت های شما و کار زشت خودش را درک نمی کند، به علاوه شما نمی توانید تمام رفتار کودکتان را کنترل کنید.


اولویت های خود را دنبال کنید و عواقب زیر پا گذاشتن آن ها را به کودکان خود گوش زد کنید، سعی کنید نسبت به چیز هایی که مهم نیستند سخت گیری نکنید.


الیزابت برگر نویسنده و دکتر کودکان می گوید” برقراری یک رابطه سالم و خوب با کودکتان بسیار مهم تر از مجبور کردن او به انجام کاری است که دوست ندارد.”


شما ممکن است نگران باشید که با این کار کودکتان را لوس بار می آورید ولی جای نگرانی نیست.


کودک خود را بشناسید

بعضی از رفتار های کودکان کاملاً قابل پیشبینی است پس پیشاپیش می توانید از این رفتارها جلو گیری کنید مثلاً اگر کودک شما علاقه به نقاشی کردن روی دیوار دارد، زمانی که پیشش نیستید مداد رنگی را در کشو بگذارید تا کم کم این عادت را ترک کند.

اگر کودک 2 ماهه شما از مغازه ها خوراکی بر میدارد با خودتان عروسک ببرید و سرش را گرم کنید.


یا اگر کودکتان عادت دارد خانه را پر از دستمال کاغذی کند کافی است بسته دستمال کاغذی را بالای کمد بگذارید.


از رفتار های بد کودک پیشگیری کنید

هاروی کاپ نویسنده کتاب شادترین کودکان می گوید ” ممکن است بعضی اوقات کودکتان از روی خستگی گریه کند یا جیغ بکشد.


اگر کودکتان صبح ها پر انرژی است اما بعداز ناهار خسته و غیر قابل کنترل می شود سعی کنید او را بیرون از خانه ببرید، می توانید از دکتر وقت بگیرید و با دکتر درباره وضعیت کودکتان مشورت کنید.

منبع  :کودک و نوجوان-14 نکته برای تربیت کودک


تربیت کودک پیش دبستانی و پیش از 6 ساله

هشت اشتباهی که والدین در مورد تربیت کودک پیش دبستانی مرتکب می شوند. مدت زمان مطالعه 4 دقیقه

گاهی به نظر می رسد کودک پیش دبستان شما قابلیت ذاتی و خوبی برای از کوره در رفتن شما دارد.

و این روز خوبی است. اما نترسید، شما تنها نیستید.

کودکان می خواهند استقلال خود را داشته باشند.

اما آنها توجه نزدیک و عشق مراقبین را هم خواهان هستند.

تربیت کودک پیش دبستانی پیش از 6 سالگی
بر اساس نظر متخصصین سنین خردسالی بخصوص سه تا پنج سالگی فعال ترین و در عین حال چالش برانگیزترین دوره برای فرزندپروری است.

در این مقاله، هشت اشتباه متداول والدین کودکان پیش دبستانی آورده شده است، و به دنبال آن راه حل هایی نیز برای اجتناب از آنها ارائه شده اند.

تربیت کودک پیش دبستانی و پیش از 6 ساله

1- فاصله گرفتن زیاد از روتین ها
ثبات یک نکته کلیدی در فرزندپروری و تربیت کودک پیش دبستان است. زمانی که ثبات کافی را در مورد عادات روزانه ندارید، کودکان گیج می شوند و ممکن است بد قلق و بداخلاق شوند.

بر اساس نظر متخصصین، اگر یک بار به انها اجازه انجام کاری را بدهید و یک بار جلوی او را بگیرید، انها نمی فهمند که دقیقا باید چه کار کنند.

کودک احتمالا برایش سوال می شود که چرا یک بار به او اجازه دادید هنگام تعطیل شدن در حیاط مدرسه بازی کند و یک بار دیگر از او خواستید سریعا با شما سوار ماشین شود تا به خانه بروید.

یا اینکه چرا دیشب با اینکه مامان خواب آلود بود ده دقیقه بیشتر با من نشست ولی امشب می گوید نمی توانم.

نکات تربیتی :
در اکثر امور ثبات داشته باشید. چه در مورد انضباط باشد یا عادات خواب چه در مورد وعده های غذایی.

اگر سعی کنید در نود درصد مواقع ثبات داشته باشید و شما و کودکتان راضی باشید کافی است و برخی استثناها اشکالی ایجاد نمی کنند.

تربیت کودک پیش دبستانی ظرافت هایی دارد که باید به آن توجه کنید.

تربیت کودک پیش دبستانی و پیش از 6 ساله


2- تمرکز روی کارهای منفی
به سادگی و مدام در مورد کارهای منفی کودک ناله می کنید و گاهی فریاد هم می زنید و نکات مثبت را نادیده می گیرید.

والدین بیشتر اوقات روی رفتارهای ناخوشایند کودک تمرکز می کنند، و مدام می گویند:

نزن،

ننداز،

بشین روی صندلی

و غیره .

نکات تربیتی:
زمانی که کودک کار درست را انجام می دهد توجه کنید، و رفتار خوب را پاداش دهید.

بهترین پاداش دادن به کار خوب می تواند شامل بوسیدن و بغل کردن کودک باشد. این قبیل پاداش ها و تقویت ها تاثیراتی دراز مدت را بر کودک خواهند گذاشت.

از جملات مثبت برای تصدیق رفتارهای خوب کودک استفاده کنید:

وقتی ارام نشستی و گوش می دادی، خیلی دوست داشتم،
اون روز که با بچه ها توی زمین بازی مهربون بودی خیلی خوب بود.